به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) آیتالله العظمی عبدالله جوادی آملی امروز 21 اردیبهشت ماه در درس تفسیر خود در مسجد اعظم گفت: داستان حضرت مریم و داوود و حضرت آدم وحوا، در عالم واقعی نبود و در عالم ملکوت بود که این عالم نظیر این عالم نیست و شریعت در آن جایی ندارد.
وی افزود: قرآن تصریح میکند فرشتهای که بر حضرت مریم(س) نازل شد و فرمود که من مامور شدهام تا فرزندی را از جانب خدا به شما عنایت کنم، در عالمی فرای عالم ماده روی داد و به همین خاطر بود که مسئله محرم و نامحرمی وجود نداشت.
این مفسر قرآن بیان کرد: فرشته در عالم مثال وارد میشود و این مقام جای نهی از منکر و معصیت و حلال و حرام نیست؛ این حالت حالتی است که واقعی نیست پس نمیتوان کسی را توبیخ کرد.
وی گفت: زمانی که امام حسین(ع) به سوی کربلا حرکت میکردند در راه چنین حالتی به ایشان دست داد و ایشان فرمودند که به من گفته شد که به سمت مرگ میرویم و همانجا انا لله خواندند؛ این حالت به قول فرمایش مرحوم علامه، حالت خواب نبود بلکه حالت منامیه بود.
آیتالله جوادی آملی با بیان اینکه خواب با رویا و رویا با حالت منامیه و مثال متصل تفاوت دارد افزود: اینها هر کدام مرتبهای دارند که با هم متفاوت هستند؛ تمثل برای معصومین سند است و داستان وارد شدن پیامبر(ص) به مسجد الحرام نیز در همین عالم اتفاق افتاد.
وی با ذکر این مطلب که ضربالمثل قرآنی، کلامی و تمثل، ملکوتی است، خاطرنشان کرد: تمثل در اینجا واقعیتی است که در عالم رویا به معصوم نشان داده میشود و در آینده روی میدهد؛ در عالم تمثل نیز جای شریعت نیست همانند خواب که کسی به خاطر فعلی که در خواب انجام داده مواخده و تنبیه نمیشود.
این مرجع تقلید یادآور شد: خداوند در عالم تمثل، واقعیت را به شکل مثال عنوان و مطالب را متمثل میکند و با بررسی مسئله تمثل مشکلات تفسیری مرتبط با داستان حضرت داوود، مریم، آدم و حوا و... حل خواهد شد.
وی گفت: اگر انسان بیان میکند که خلیفه خداست باید بداند که خلیفه چه کسی است؛ مسئله مهم این است که کسی که خلیفه کسی است باید همان کاری را انجام دهد که مستخلف عنه از او خواسته است؛ خدا به ما میگوید تا زمانی که امر مرا میگویید و حرف مرا میزنید خلیفه من هستید و اگر حرف خود را بزنید پیرو هوای نفس خود شدهاید.
آیتالله جوادی آملی تصریح کرد: خداوند سند کرامت انسان را خلافت او قرار داد؛ او خلیفه شد که حرف خدا را بزند و نه حرف خود را؛ هر حرفی که حرف خدا نیست، هوای نفس است؛ اگر برای نفس خود باشد که هیچ و اگر برای خوشایند دیگری هم باشد باز هم هوای نفس است.
وی گفت: انسان تا آخرین لحظه زندگی خود مکلف است و تا لحظهای که نفس میکشد و اراده و قدرت انجام عمل خیر و شر را دارد باید در مقابل اعمال خود پاسخگو باشد.
این مفسر قرآن تصریح کرد: گناه یک عمل زنده است، موجود زنده نیز هم حیات دارد، هم تولید نسل میکند و هم گناهان دیگر را باعث میشود و هم در دنیا و آخرت آبروی انسان را به خطر میاندازد.
صاحب تفسیر تسنیم با بیان اینکه بزرگترین مشکل بشر فراموشی معاد است تاکید کرد: فراموشی معاد است که انسان از یاد میبرد که روزی همین اعمال او بر علیه او شهادت میدهند.
وی گفت: مهمترین راه حفظ انسان در مقابل گناهان و خطرات، تذکره معاد است؛ یاد مرگ و معاد است که انسان را نگاه میدارد و الا هیچ چیزی انسان را نجات نخواهد داد.