صادق رحمانی

کاش می گشتم فدای دست تو تا نمی دیدم عزای دست تو خیمه های ظهر عاشورا هنوز تکیه دارد بر عصای دست تو از درخت سبز باغ مصطفی تا فتاده شاخه های دست تو اشک می ریزد ز چشم اهل دل در عزای غم فزای دست تو یک چمن گلهای سرخ نینوا سبز می گردد به پای دست تو درشگفتم از تو ای دست خدا چیست آیا خونبهای دست تو؟