عصر ایران؛ علی رفیعی- مسابقه گل یا پوچ جدیدترین محصول پلتفرم فیلیمو با اجرای مهران مدیری است که تابستان 1403 پخش خود را در روزهای یکشنبه آغاز کرده است.
مسابقه گل یا پوچ با تلفیق یک بازی سنتی ایرانی و فرمت مدرن یک مسابقه تلویزیونی، توانسته به یکی از پربینندهترین برنامههای تلویزیون تبدیل شود. این برنامه نشان میدهد با کمی خلاقیت و نوآوری، میتوان بازیهای سنتی را به گونهای جذاب و مدرن به مخاطبان امروزی ارائه داد.
گل یا پوچ یک بازی قدیمی ایرانی است که همواره جزوی از سرگرمی خانواده ایرانی به حساب میآید. بازییی با شور و حرارت خاص که حالا توسط نیک یوسفی کارگردان جوان تبدیل به یک شو تلویزیونی شده و مهران مدیری در مقام اجرا کننده آن حضور دارد.
احیای بازیهای سنتی مانند گل یا پوچ، علاوه بر ایجاد سرگرمی، میتواند به تقویت هویت ملی و حفظ فرهنگ اصیل ایرانی کمک کند. این بازیها به عنوان بخشی از میراث فرهنگی ما هستند و میتوانند به نسلهای آینده منتقل شوند.
فیلیمو در سالهای اخیر در کنار ساخت سریالهای پر مخاطب همواره تلاش کرده در حوزه سرگرمی و برنامهها و مسابقههای تلویزیونی هم پیشرو باشد به طوری که تا امروز مسابقههای بسیاری با ایدههای خوب اجرا شده و در میان مخاطبان استقبال فراوانی از آن شده است. مانند مسابقه جوکر یا شبهای مافیا و یا صداتو که همگی جزو مسابقههای پرمخاطب نمایش خانگی به شمال میروند که مخاطبان بسیاری داشتند.
گل یا پوچ یک بازی گروهی است که در قسمتهای مختلف تیمهای متفاوت در قالب رقابتهای نفسگیر و مدل حذفی به مصاف هم میروند. در هر دوره بازی گل یا پوچ دو تیم3 نفره روبروی هم قرار میگیرند و بازی گل یا پوچ را با قوانین مخصوص این مسابقه تصویری انجام میدهند.
قوانین بازی هم ساده و راحت است. هر بار که گل دست یک تیم باشد تیم مقابل باید با سه «خالی بازی» گل را حدس بزند. اگر گل را حدس بزند میتواند بازی کند و اگر حدس نزند یک امتیاز به تیمی داده میشود که گل را حفظ کرده است. اما اگر تیم مقابل که میخواهد حدس بزند یک ضرب گل را بگیرد و هیچ دستی را پوچ نکند 2 امتیاز میگیرد.
مهران مدیری به عنوان مجری این برنامه، با اجرای پر انرژی و شوخطبعی خود، به جذابیت بیشتر مسابقه کمک کرده است. او با خلق فضایی صمیمی و دوستانه، باعث شده است تا بینندگان با شرکتکنندگان همذاتپنداری کنند.
شکل اجرای مسابقه گل یا پوچ با درونیات آن کاملا همخوانی دارد. یک قهوهخانه قدیمی با نقش و نگارهای سنتی و نقاشیهای قهوهخانهای با چیدمانی شبیه به تمامی قهوهخانههای قدیمی ایرانی.
نکته جالب مسابقه گل یا پوچ این است که بر خلاف دیگر مسابقههای ساخته شده در نمایش خانگی شرکتکنندگان آن همگی از مردم کوچه و بازار هستند. اساسا بازی گل یا پوچ در سطح حرفهای نیازمند شرکتکنندگانی است که بتوانند بازی را به خوبی اجرا کنند و سرعت عمل و دقت در نگهداری گل و چرخاندن آن میان دو دست همگی از مهارتهایی است که لازمه آن سالها بازی کردن است. اساسا بازی گل یا پوچ بازی قهوهخانه ها است و فرهنگ قهوهخانه یکی از فرهنگهای اصیل ایرانی است که میتواند با بازیابی اساس و اصل خود به یکی از سنتهای بازیابی شده ایرانی تبدیل شود.
تبدیل شدن مردم کوچه و بازار به افرادی که در زندگی خود دارای مهارتهای خاصی در یک بازی هستند و مردمی کردن بازیهایی که اصالت خود را از فرهنگ عامیانه گرفته است نشان میدهد میتوان بدون توجه به سلبریتیمحور بودن برنامهها نیز مسابقاتی پرهیجان و جذاب ساخت.