۳ سال حکومت طالبان در افغانستان : امنیت و فقر گسترده

"در گذشته ما بین ۳۰ تا ۴۰ مشتری در روز داشتیم اما اکنون دیگر تنها ۶ یا ۷ مشتری داریم". - یک زن آرایشگر

خبرگزاری فرانسه در گزارشی به وضعیت افغانستان تحت حکومت طالبان یا همان "امارت اسلامی افغانستان" پرداخت.

به گزارش عصرایران، در این گزارش با تیتر " سه سال پس از بازگشت طالبان به قدرت، افغانستان از فقر رنج می برد " آمده است:

3 سال پس از بازگشت طالبان به قدرت، افغانستان از رکود اقتصادی کامل رنج می برد در حالی که جمعیت آن در میانه بحران انسانی، در فقر غرق می شود بدون هیچ امیدی به بهبود در آینده.

زمانی که طالبان کنترل کابل را به دست گرفت، ساختار حکومتی کنونی را از مقامات قبلی به ارث برد. از آن زمان تاکنون، قیمت ها کاهش یافته اند؛ پول ملی در برابر فشار مقاومت کرده است، فساد دیگر مانند گذشته گسترده نیست و مالیات ها بهتر دریافت می شود.

نیروهای طالبان در افغانستان 

نیروهای طالبان در افغانستان

مهمتر از همه این است که امنیت به کشور بازگشته و فضای مساعدی برای تجارت ایجاد کرده است. پس از سال ها جنگ، مردم و کالا می توانند با خیال راحت در سراسر کشور از کابل به هرات در غرب و از مزار شریف در شمال تا جلال آباد در شرق حرکت کنند و جابجا شوند.

با این حال، بر اساس گزارش بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی شاهد کاهش شدید 26 درصدی در سال‌های 2021 و 2022 بود. بانک جهانی هشدار داد "رشد اقتصادی برای سه سال آینده صفر خواهد بود و درآمدهای سرانه تحت فشار جمعیتی کاهش می‌یابد".

در حالی که هیچ کشوری دولت طالبان را به رسمیت نمی شناسد، کمک های خارجی متوقف شده است. به طوری که یک سوم از جمعیت 45 میلیونی افغانستان در بیکاری گسترده اکنون با نان و چای زندگی سر می کنند.

افغانستان دارای منابع عظیم معدنی و پتانسیل کشاورزی است اما از فرار مغزها، کمبود زیرساخت ها و از دست دادن متخصصان خارجی و منابع مالی رنج می برد.

"سلیمان بن شاه" که در دولت قبلی افغانستان، معاون وزیر بازرگانی بود و امروز مشاور سرمایه گذاری است، در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه گفت: ستون اصلی جنگ یافتن شرکای استراتژیک است.
کابل در این امر موفق شد و احمد زاهد معاون وزیر تجارت و صنعت گفت: "ما با روسیه، چین، پاکستان و ایران همکاری زیادی داریم." او نام شماری از کشورهای آسیای میانه را هم آورد.

افغانستان و چین، دوباره پروژه "میس عینک" دومین معدن مس بزرگ جهان را راه اندازی کردند. بهره برداری از این معدن در سال 2008 متوقف شده بود.

"بن شاه" معاون وزیر بازرگانی در دولت سابق افغانستان گفت خروج از عقب ماندگی، "نیازمند بازگشایی کانال‌های بانکی" است که به دلیل تحریم‌های غرب و مسدود شدن سپرده های خارجی بانک مرکزی، متوقف شده است.

شماری از ساکنان شهرهای کابل، هرات و غزنی (مرکز) که با خبرگزاری فرانسه مصاحبه کرده اند، شرایط زندگی خود را توضیح داده اند.

 رضایت مالک کارگاه زعفران

عزیزالله رحمتی (54 ساله) که یک کارگاه تولید زعفران دارد با ابراز خرسندی از شرایط، گفت که امسال تولید خود را دو برابر خواهد کرد.
وی گفت: قبلاً به دنبال سرمایه گذاری در خارج از کشور بودیم اما با بازگشت امنیت و تسهیل صادرات، سرمایه گذاری در افغانستان را ترجیح دادیم.

کارگاه او تحت نام "شرکت زعفران طلای سرخ" فعالیت می کند. رحمتی مالک شرکت گفت قبلا برای همراهی محموله‌ها به فرودگاه هرات، محافظ استخدام می‌کرد اما "الان دیگر مشکلی وجود ندارد".
 شرکت زعفران رحمتی به 27 کشور جهان، صادرات زعفران دارد.

کارگاه "شرکت زعفران طلای سرخ" - هرات افغانستان - خبرگزاری فرانسه

کارگاه زعفران در هرات افغانستان

کارگاه او زنانی را استخدام می کند که با دست نخ های ادویه گرانبها را از گل ها می چینند. اما تنها 50 درصد از کارفرمایان در افغانستان، زنان را استخدام می کنند ؛ کشوری که اقتصاد آن از محدودیت های طالبان برای تحصیل و فعالیت زنان رنج می برد. طالبان، ادامه تحصیل زنان بعد از دبستان و کارکردن زنان را ممنوع کرده است.

رحمتی گفت: "انتقال پول میان افغانستان و خارج از کشور، یک مشکل واقعی است. ما باید از طریق صرافی ها در دبی پول خود را از دیگر کشورها، وارد افغانستان کنیم."
وی ادامه داد: اگر برای حضور در نمایشگاه های بین المللی به موقع ویزا نگیریم و یا اصلا ویزا نگیریم، تمام جایگاه خود را در بازار جهانی از دست خواهیم داد.


عزیزالله رحمتی (54 ساله) در شهر هرات افغانستان یک کارگاه تولید زعفران دارد 

عزیزالله رحمتی (54 ساله) در شهر هرات افغانستان یک کارگاه تولید زعفران دارد

 نوازنده بیکار

"وحید نکزی لوگری" نوازنده دو ساز موسیقی "هارمونیوم" و "ساریندا"، ساز سنتی زهی افغانستان، عضو ارکستر ملی کشورش بود و حتی در هند کنسرت می داد.

این مرد 46 ساله افغان در خانه ساده خود در حومه کابل گفت: "من تمام خانواده ام را تامین می کردم."
وی افزود: "با تأسیس امارت اسلامی {دولت طالبان}، موسیقی را ممنوع کرد. الان بیکارم".

نوازنده بیکار در خانه اش در اطراف کابل

نوازنده بیکار در خانه اش در اطراف کابل

او گاهی برای تامین معاش خانواده 7 نفره اش، مسافرکشی می کند و فقط 5 هزار افغانی در ماه درآمد دارد. این رقم معادل یک پنجم درآمد او از کنسرت های سابقش است. (هر هزار افغانی معادل یک میلیون تومان است)

وی توضیح داد: "طالبان، خانه‌ام را مانند تمام خانه‌های کابل بازرسی کردند. سازهای موسیقی من را یافتند. به آنها گفتم که دیگر نمی‌نوازم در نتیجه سازها را تخریب نکردند."
او با آه گفت: "هیچ کس به ما نگفت دیگر موسیقی ننوازید...اما راهی برای شما پیدا خواهیم کرد که به خانواده‌تان غذا بدهید".


آرایشگاه های مخفی زنانه

طالبان سال گذشته حکم کردند همه آرایشگاه های زنانه در افغانستان باید تعطیل شوند.
آرایشگر زن با نام مستعار گفت که حکم تعطیلی آرایشگاه های زنانه در سال گذشته "دلش را شکست"، اما او چهار ماه پیش به بخش دیگری از کابل نقل مکان کرد.

زن 21 ساله توضیح داد: ما این مکان را اینجا پیدا کردیم. وی گفت که مکان جدید را اداره می کند به شرطی که مشتری‌ها خیلی محتاطانه بیایند.
او ادامه داد: برخی کارمندان ما اینجا می خوابند تا همسایه‌ها فکر کنند خانواده‌ای اینجا زندگی می‌کند. 

طالبان افغانستان، آرایشگاه های زنانه را تعطیل کرد

طالبان افغانستان، آرایشگاه های زنانه را تعطیل کرد

این زن آرایشگر افزود: "در گذشته ما بین 30 تا 40 مشتری در روز داشتیم اما اکنون دیگر تنها 6 یا 7 مشتری داریم". 
او اما 25 نیروی خود را حفظ کرد تا "هر کدام درآمدی داشته باشند".

درآمد این آرایشگاه به یک سوم کاهش یافت. درآمد یک آرایشگر زن هم از 25 هزار افغانی به 8 هزار تا 12 هزار افغانی کاهش یافت.
او گفت: ما بدون اینکه بدانیم تا چه زمانی این وضعیت طول می کشد مخفیانه به کار خود ادامه می دهیم. 

وی ادامه داد پلیس قبلا "چند آرایشگاه مخفی زنانه را پیدا کرد، تجهیزات را تخریب و با کارکنان زن بدرفتاری کرد. پلیس برای این آرایشگاه های مخفی، جریمه هایی را اعمال کرد".

 مجاهد، کارمند دولت شد

آرزوی "عبدالوالی شاهین" برای 4 سال این بود که در صفوف طالبان "شهید شود". این چیزی است که خود می گوید. 
پس از اینکه طالبان کنترل کشور را به دست گرفت، او راکت انداز را رها کرد و پشت میز و کامپیوتر در اداره رسانه و فرهنگ شهر غزنی نشست.
این مجاهد سابق 31 ساله گفت: هیچ وقت مثل امروز، مضطرب نبودم. مسوولیت های بزرگتری در برابر ملت دارم. وی ادامه داد "همه کاری که انجام می دادیم جهاد بود. هم اکنون کار، دشوارتر است".

او ماهانه 10 هزار افغانی حقوق می گیرد که برای خرج خانواده 5 نفره اش کافی است.

وی ادامه داد: "من به امارت اسلامی {دولت طالبان} بابت سه سال اخیر، از 10، نمره 10 می دهم.  همه چیز خوب است و ما به آینده امیدواریم."

او از کارهای دولت طالبان تعریف می کند : بازگشت امنیت که "موفقیت بزرگ" می داند و بازگرداندن زمین‌ها و ساختمان‌های عمومی که به‌طور غیرقانونی تصرف شده بودند.

با این وجود این عضو طالبان، وجود مشکلات و شکاف هایی را در دولت طالبان تایید می کند اما امیدوار است "اصلاح" شوند.
وی در پایان گفت: صلح باید ادامه یابد.

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان