به گزارش ایسنا، اسماعیل آذر در حاشیه بازدید از نمایشگاه سراسری کتاب کاشان، اظهار کرد: ادبیات و شعر در ضمیر ایرانیان نهفته و همه اجزای کشور ایران به‌گونه‌ای با ادبیات و شعر و حکمت انس و پیوند نزدیک دارند. به‌خاطر انس ملت با ادبیات است که صحبت‌ها و دفاعیات به نفع یا ضد کسی را با سخن گفتن به زبان شعر برگزار می‌کنند.
او ادامه داد: شعر در ظاهر دروغ است، اما تمام حقایق را پشت همین شاخه دروغ باید یافت، این است که شیوه و شکل هنری شعر عیان است، شعر و شاعر یعنی کسی که در تاریکی‌ها یک موضوع و نکته بدیعی را پیدا می‌کند که کسان دیگر قادر به یافتن آن نیستند و آن را به شیوه هنری ابراز می کند.
وی با اشاره به نقش ادبیات در آموزش و پرورش، اظهار کرد: آموزش و پرورش پراهمیت‌ترین مقطع برای بارور کردن آینده یک مرز و بوم است.
این استاد ادبیات گفت: در گذشته دور، معمولا معلمانی که قادر به تدریس دیگر مسائل نبودند، به تدریس زبان فارسی می‌پرداختند، یعنی تصور می‌شد زبان فارسی مهجورترین و افتاده‌ترین درسی است که هر کسی قابل و قادر به تدریس آن است، در حالی که در دهه‌های بسیار، اثبات شد یکی از مهمترین درس‌هایی که باید برای دانش‌آموزان در آموزش و پرورش آغاز شود، زبان فارسی خاصه زبان شعر است.
آذر بیان کرد: در چند جمله ساده می‌توان در ادبیات و آموزش و پرورش تحول ایجاد کرد که برای این امر نکاتی لازم است از جمله نکات این است که برای نوشتن کتابهای ادبیات نباید شخصیت خاصی را انتخاب کنند.
وی افزود: نگارش کتابهای درسی باید در حوزه بسیار پراهمیت مفاهیم تولیدی‌اش اتفاق بیفتد و به همین دلیل کسانی که کتابهای درسی را خاصه در حوزه ادبیات می‌نویسند، باید بهترین و بزرگترین و برترین شخصیت‌ها در تخصص‌های ذکرشده باشند. این متخصصان ابتدا باید درباره مضامین با اهمیت باری بچه‌ها از نظر تربیتی، دینی و پیوندهای اجتماعی در جامعه و مراتب و موارد دیگر بحث کنند و در مرحله بعد بر پایه این تفکر، ادیبان شایسته و نامور کشور کتابهای درسی ادبیات را تدوین کنند.
