عصر ایران ؛ نهال موسوی - محمدرضا گلزار در چند روز اخیر یک تک آهنگ به اسم «خراب کردی» منتشر کرد که با واکنش‌های مختلفی همراه شده است. این قضیه جدای از واکنش کاربران در فضای مجازی به رسانه‌ها هم کشیده شد و چند سایت درباره این آهنگ یا خود گلزار مطالبی را منتشر کردند که برخی انتقادی و بعضی دیگر در تشویق محمدرضا گلزار بود.
برای مثال همشهری آنلاین با تیتر «آقای گلزار چرا کامنت‌ها رابستی؟ ما که چیزی نگفتیم» نوشت: «محمدرضا گلزار با انتشار قطعه موسیقی "خراب کردی" با همکاری مهراد جم بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاده است؛ یک موسیقی پر سر و صدا که بعضی‌ها دوستش دارند و برخی هم مسخره اش می‌کنند! او با انتشار پوستر این موزیک ویدئو و بازخورد همراه با تمسخری که از مخاطبانش دریافت کرد، در پست بعدی و انتشار آهنگ، امکان نظر دادن طرفداران و منتقدانش را بست و اجازه نداد کسی درباره این آهنگ نظر بدهد.
این موضوع دستمایه حواشی در شبکه‌های مجازی شد و برخی با استوری کردن قطعه موسیقی گلزار از او سوال کردند که چرا اجازه ندادی ما درباره این آهنگ نظر بدهیم. برخی دیگر این اقدام او را غیرحرفه‌ای تلقی کرده و گفتند هنرمند واقعی باید تاب و تحمل شنیدن نظر مخالفانش را هم داشته باشد. عده‌ای هم مخاطب آهنگ «خراب کردی» گلزار را خودش معرفی کرده‌اند!
به نظر می‌رسد حجم انتقادها به قدری بوده که این بازیگر ظرفیت مدیریت آن را از دست داده است. در همین زمینه برخی خبرگزاری‌های رسمی هم در حمایت از این خواننده مطالبی را منتشر کردند و از مخاطابان خواستند اندکی با سعه صدر به فعالیت خوانندگی این بازیگر واکنش نشان بدهند.»
از طرف دیگر خبرگزاری ایسنا با انتشار مطلبی تحت عنوان «برای محمدرضا گلزار؛ مردی که می‌خواهد همه‌فن حریف باشد!» دفاع نامحسوسی از محمدرضا گلزار کرده است که جالب توجه است، در بخش‌هایی از مطلب ایسنا آمده است:
«درست است که از سال 1398 فعالیت‌های سینمایی محمدرضا گلزار تقریبا متوقف شد اما او در عرصه مجری‌گری نیز تجربه‌آزمایی کرد و در سال 1397 اجرای مسابقه «برنده‌باش» را در شبکه سه سیما به عهده گرفت. «پانتولیگ» نیز دومین تجربه اجرای تلویزیونی او بود که در سال 1402 روی آنتن رفت. درست است که اجراهای تلویزیونی او شاهکار نبودند اما اجراهایی تلخ و زننده هم نبودند.
اما در این میان نمی‌توان بعد ورزشی شخصیت او را نیز نادیده گرفت. در کنار فعالیت‌های هنری، گلزار ورزش حرفه‌ای نیز انجام می‌دهد تا جایی که در سال 1402 به عنوان عضو هیئت رئیسه انجمن پدل و سرپرست تیم ملی هم منصوب شد.
سمتی که برای خیلی‌ها خوشایند نبود و حضور یک سلبریتی در فدراسیون را زیر سوال می‌برد!
[...] در همه این سال‌ها هرگاه محمدرضا گلزار در عرصه‌های اجرا، موسیقی و ورزش قدمی برداشت، از سوی جامعه منتقدان مورد عتاب قرار گرفت و معمولا با روی گشاده از او استقبال نشد.
اما برای یک بار هم که شده باید تلاش و پشتکار محمدرضا گلزار و حضور هدفمندش در عرصه‌های مختلف را دید و از او به عنوان انسانی پرتلاش که پیام‌های منفی، ناخوشایند و بعضا توهین‌کننده را نادیده می‌گیرد و با قدرت به سمت هدفش می‌رود، قدردانی کرد. به افتخار آقای گلزار!»
گلزار را نمی توان یک ستاره بازیگری، موسیقی یا مجری توانایی دانست اما او هر جا حضور داشته باشد توجه و نگاه به همراه دارد.
در مطلبی سال گذشته به این اشاره داشتم که «چه بخواهیم و چه نخواهیم، رضا گلزار سلبریتی است حتی در روز عروسی»، یک سلبریتی مهمترین وجه مشخصه اش اسم اوست که برند شده است. فرمول مشخصی هم ندارد یک نفر با اقدام به خودکشی ساختگی و گریه و زاری سلبریتی می‌شود (دنیا جهانبخت)، دیگری با تابو شکنی‌های مختلف (امیرتتلو) و یکی مانند گلزار با پکیجی از چهره زیبا، موسیقی، شایعات، حاشیه، عروسی و ...
در واقع سلبریتی شخصی است که خودش برند شده است و به همین دلیل حضور اسم او در هر جایی و به هر دلیلی توجه برانگیز است، خبر، حاشیه و نگاه به همراه دارد و طبیعتا در جهان امروز افزایش تعداد بازدید، لایک، کامنت و...
آنچه که برای یک سلبریتی حائز اهمیت است این است که هر از گاهی باید یک فعالیت داشته باشد تا بازار توجه به اسم و برند خودش را گرم کند، حال می‌تواند نشان دادن مراسم روز عروسی‌اش باشد یا انتشار یک تک آهنگ موسیقی که بسیاری به آن نقد دارند.
برای گلزار این توجه و به صدا در آمدن اسم او مهمترین اتفاق است تا بتواند از این راه سرمایه‌گذاران، تهیه کنندگان تلویزیون و ... را متقاعذ کند که او استحقاق دریافت فلان رقم را دارد و البته همیشه طرف مقابلی هم وجود دارد که گلزار را می‌خواهند و دلیل تمام این اتفاقات این است که او صرفا یک بازیگر، خواننده، مجری و ... نیست بلکه او یک سلبریتی است.
