می دانیم بالاترین قرب «فنا» است.
«فنا» به معنی فراموش کردن همه چیز، و همه کس، و حتی فراموش کردن خویشتن در برابر خداوند.
یعنی انسان به مرحله ای برسد که جهان هستی را جز سرایی نبیند، و عالم آفرینش را جز سایه ای کمرنگ مشاهده نکند.
همه جا خدا را ببیند، و همه جا در جستجوی او باشد.
خویشتن را پروانه وار در آتش شمع وجود او بسوزاند، و هستی خویش را در هستی او محو و نابود ببیند.
یکی از آثار رسیدن به این مقام «تسلیم مطلق» در برابر اراده او است، آنچه او می خواهد، بخواهد، و آنچه او می پسندد، بپسندد.
هم رضای او رضای خدا باشد، و هم رضای خدا رضای او.
و با در دست داشتن این معیار به سراغ مقام عرفان بانوی اسلام، فاطمه زهرا(س) و قرب او در درگاه خدا می رویم و این حقیقت را از زبان پیامبر بزرگ اسلام (ص) می شنویم:
19- در کتابهای متعدد معروفی از اهل سنت و در روایات متعدد و فراوانی آمده است که پیغمبر به فاطمه زهرا(علیهاالسلام) فرمود:
«ان اللّه یغضب لغضبک و یرضی لرضاک».
خداوند به خاطر تو خشمگین می شود و به خاطر رضای تو راضی.
21- و نیز در همان کتاب در جای دیگر می خوانیم:
پیغمبر فرمود:
«فانما هی فاطمة بضعة منی یریبنی ما ارابها و یؤذینی ما آذاها»:
«فاطمه پاره تن من است آنچه او را آزار دهد مرا آزار می دهد و آنچه او را به زحمت افکند مرا به زحمت افکنده است.
مقام قرب فاطمه (علیهاالسلام) در پیشگاه خدا
می دانیم بالاترین قرب «فنا» است.
«فنا» به معنی فراموش کردن همه چیز، و همه کس، و حتی فراموش کردن خویشتن در برابر خداوند.
یعنی انسان به مرحله ای برسد که جهان هستی را جز سرایی نبیند، و عالم آفرینش را جز سایه ای کمرنگ مشاهده نکند.
همه جا خدا را ببیند، و همه جا در جستجوی او باشد.
خویشتن را پروانه وار در آتش شمع وجود او بسوزاند، و هستی خویش را در هستی او محو و نابود ببیند.
یکی از آثار رسیدن به این مقام «تسلیم مطلق» در برابر اراده او است، آنچه او می خواهد، بخواهد، و آنچه او می پسندد، بپسندد.
هم رضای او رضای خدا باشد، و هم رضای خدا رضای او.
و با در دست داشتن این معیار به سراغ مقام عرفان بانوی اسلام، فاطمه زهرا(س) و قرب او در درگاه خدا می رویم و این حقیقت را از زبان پیامبر بزرگ اسلام (ص) می شنویم:
19- در کتابهای متعدد معروفی از اهل سنت و در روایات متعدد و فراوانی آمده است که پیغمبر به فاطمه زهرا(علیهاالسلام) فرمود:
«ان اللّه یغضب لغضبک و یرضی لرضاک».
خداوند به خاطر تو خشمگین می شود و به خاطر رضای تو راضی.
21- و نیز در همان کتاب در جای دیگر می خوانیم:
پیغمبر فرمود:
«فانما هی فاطمة بضعة منی یریبنی ما ارابها و یؤذینی ما آذاها»:
«فاطمه پاره تن من است آنچه او را آزار دهد مرا آزار می دهد و آنچه او را به زحمت افکند مرا به زحمت می افکند»
بدیهی است علاقه پدر و فرزندی هرگز نمی تواند چنین پدیده ای را توجیه کند، زیرا پیغمبر به عنوان «رسول اللّه» چیزی را اراده نمی کند جز آنچه خدا اراده کند و هماهنگی و رضای فاطمه با خشنودی و رضای خدا و پیامبر دلیلی جز محو اراده او در اراده و خواست خدا ندارد.
این نکته شایان دقت است که معمولا جمله «فاطمه بضعة منی» به معنی فاطمه پاره تن من است تفسیر و ترجمه می کنند، در حالی که در این جمله سخنی از تن در میان نیست، بلکه مفهوم حدیث این است که فاطمه (س) پاره ای از وجود و هستی پیامبر(ص) است، هم از نظر جسمی و هم روحی، در خود روایات نیز شاهد بر این معنی داریم که به خواست خدا خواهد آمد.
1. مستدرک الصحیحین ج 3 ص 153- این حدیث را «ابی حجر در «الاصابة» و «ابن اثیر» در «اسد الغابة» آورده اند.
2. صحیح بخاری «کتاب النکاح» باب ذب الرجل عن ابنته - مضمون این دو حدیث در بسیاری از کتب معروف مانند «خصائص نسائی» «فیض الغدیر»، «کنز العمال»، «مسند احمد»، «صحیح ابی داود» و «حلیة الاولیا» آمده است.
