در چند سال گذشته، اخترشناسان روی خوشه‌ای از ستارگان در کیهان تحقیق و بررسی کرده‌اند. آنها در تحقیقات خود هیولایی را نیز کشف کرده اند که در حال کشتن جهان هستی است. در یک مطالعه اخیر، محققان خوشه ای به نام امگا قنطورس را پیدا کردند که حاوی حدود 10 میلیون ستاره است.
این هیولا در حال کشتن جهان است
به گزارش همشهری آنلاین، در مطالعه‌ای که امسال منتشر شد، ستاره‌شناسان خوشه‌ای از ستارگان را که هسته ظاهری باقی‌مانده یک کهکشان نسبتا کوچک است، تجزیه و تحلیل کردند. 8 تا 10 میلیارد سال پیش توسط کهکشان راه شیری بلعیده شد.
محققان در یافته‌های خود گفتند حرکت غیرمعمول هفت ستاره در این خوشه شواهد قانع‌کننده‌ای برای وجود یک سیاهچاله با اندازه متوسط در قلب آن فراهم می‌کند.
انفجار یک ستاره منفرد
به گزارش سایت news بر اساس آنچه محققان می گویند، این سیاهچالهها بزرگ‌تر از کلاس سیاه‌چاله‌های معمولی هستند که در انفجار یک ستاره منفرد ایجاد شده‌اند، اما کوچک‌تر از غول‌هایی هستند که در هسته اکثر کهکشان‌ها زندگی می‌کنند.
این خوشه که امگا قنطورس نام دارد، حدود 10 میلیون ستاره دارد. جرم سیاهچاله درون آن حداقل 8200 برابر خورشید ماست.
سیاهچاله عظیم الجثه ای به نام کمان A در مرکز کهکشان راه شیری دارای جرمی 4 میلیون برابر خورشید است. ماکسیمیلیان هابرل از موسسه نجوم ماکس پلانک در آلمان نویسنده اصلی این مطالعه است که در مجله نیچر منتشر شده است، او استدلال می کند که بحثی در مورد سیاهچاله ها وجود داشته است.
اینکه سیاهچاله هایی با جرم متوسط به طور کلی و به طور خاص در امگا قنطورس وجود دارند، بحث های طولانی وجود داشته است، و تشخیص ما ممکن است به حل این موضوع کمک کند.
شناسایی چالش برانگیز سیاهچاله ها
سیاهچاله های با جرم متوسط در مراکز کهکشان های کم جرم یا همچنین در مرکز خوشه های ستاره ای خاص مشکوک شده اند. با این حال، شناسایی آنها بسیار چالش برانگیز بوده است. به دلیل جرم کمتر آنها نسبت به سیاهچاله های کلان جرم، ناحیه نفوذ آنها کوچک است.
انجماد سیاهچاله در زمان
سال نوری مسافتی است که نور در یک سال طی می کند، 9.5 تریلیون کیلومتر. Sagittarius A تنها سیاهچاله بزرگ‌تر کهکشان راه شیری است که در فاصله 26700 سال نوری از زمین قرار دارد. این سیاهچاله در فاصله 17700 سال نوری از زمین قرار دارد.
علاوه بر این، محققان باتجربه همچنین معتقدند کهکشان کوچک تر که شاید 10 درصد اندازه کهکشان راه شیری بود، دارای سیاه چاله ای بود که اگر دست نخورده باقی بماند، با تغذیه از گاز و دیگر مواد مجاور کشیده شده، بسیار عظیم می شد.
اما ادغام کهکشانی زمانی رخ داد که کهکشان راه شیری حدود یک چهارم یا یک سوم از سن فعلی خود بود و سیاهچاله را در زمان منجمد کرد.
سیاه‌چاله‌هایی با اندازه متوسط
به عقیده نادین نویمایر، ستاره‌شناس دیگری از موسسه اخترشناسی ماکس پلانک، در این فرآیند ادغام، کهکشان تمام گاز خود را از دست داد و ازاین‌رو رشد سیاهچاله مرکزی آن متوقف شد و آن را در حالت جرم متوسط قرارداد.
نیومایر می‌گوید کاندیدهای دیگری برای سیاه‌چاله‌های با اندازه متوسط وجود دارد که در تحقیقات قبلی شناسایی شده بودند.
محتمل‌ترین سناریو برای تشکیل سیاهچاله
به گفته یکی از نویسندگان این مطالعه؛ محتمل‌ترین سناریو برای تشکیل سیاهچاله با جرم متوسط در مرکز امگا قنطورس، برخورد و ادغام ستارگان بسیار پرجرم در اوایل شکل‌گیری خوشه ستاره‌ای است.
این ستارگان بسیار به یکدیگر نزدیک می‌شوند، با هم برخورد می‌کنند و ستارگان پرجرم‌تری را تشکیل می‌دهند که با سرعت نسبتاً زیادی به سیاهچالهها تبدیل می‌شوند. سیاهچاله با جرم متوسط می‌تواند از طریق ادغام چند تا از این سیاهچالهها رشد کند.
سیاه‌چاله‌های با جرم متوسط، به‌خصوص در اوایل تکامل کیهان، احتمالاً بسیار رایج هستند. تصور می‌شود که آنها بذر سیاه‌چاله‌های کلان پرجرم باشند.
