خانه وحشی با جوایز متعدد معماری(+تصاویر)

این خانه با استفاده از مصالح طبیعی و بومی منطقه و با بهره گیری از سامانه های انرژی تجدیدپذیر، به عنوان یک الگوی بی نظیر از معماری پایدار در نظر گرفته می شود. طراحی جذاب این سازه موفق به کسب جوایز متعددی از محافل بین المللی معماری شده است.

عصر ایران - استودیو اِرث اسکیپ، پروژه «به سوی خانه وحشی» خود را به تازگی در متوپالایام، کویمبراتور، هند به عنوان نمونه‌ای مجسمه وار از طراحی پایدار به اتمام رساند. این خانه در چمنزاری به مساحت پنج هکتار با چشم انداز پانوراما از کوه های پوشیده از جنگل های انبوه و مناظر سرسبز از درختان نارگیل و نخل ساخته شده است.

مد نظر قرار دادن پایداری فراتر از کاشت درخت

این خانه با استفاده از مصالح طبیعی و بومی منطقه و با بهره گیری از سامانه های انرژی تجدیدپذیر، به عنوان یک الگوی بی نظیر از معماری پایدار در نظر گرفته می شود. طراحی ارگانیک خانه با محیط طبیعی اطراف به خوبی هماهنگ شده و تجربه ای فراموش نشدنی از زندگی در دل طبیعت را برای ساکنان فراهم می کند.

با وجود مسطح بودن سایت و نبود ویژگی های توپوگرافی برجسته، معماران با رویکردی خلاقانه به طراحی این پروژه پرداختند. آنها با اتکا بر فلسفه طراحی 25/75، که به معنای اختصاص 25 درصد از مساحت کل پروژه به ساخت و ساز ساختمان و 75 درصد باقیمانده به طبیعت است، توانستند تعادلی بی‌ نظیر بین محیط ساخته شده و محیط طبیعی ایجاد کنند. این نسبت دقیق نشان دهنده تعهد طراحان به حفظ حداکثری ویژگی های طبیعی سایت و ایجاد یک ارتباط پایدار بین ساختمان و محیط اطراف است.

برای استودیو اِرث اسکیپ، پایداری فراتر از کاشت درخت است. این شرکت با استفاده از تکنیک های ساخت و ساز نوآورانه، به دنبال ایجاد ساختمان هایی است که کمترین تأثیر را بر محیط زیست داشته باشند.

در پروژه «به سوی خانه وحشی»، این رویکرد با استفاده از یک سامانه ساختاری منحصر به فرد به نام «معماری تاشو» به نمایش گذاشته شده است. این سامانه با فرم های روان و گذارهای بدون درز تعریف می شود. پوسته بتنی به ضخامت 11.5 سانتیمتر با گچ سنتی تاپی در بخش بیرونی و گچ گلی برای پوشش فضای داخلی استفاده شده است. این انتخاب مصالح نیاز به ستون یا تیر را از بین برده است.

معماری خاکی توسط استودیو اِرث اسکیپ

معماران استودیو اِرث اسکیپ با پروژه «به سوی خانه وحشی»، از صنعتگری سنتی هند و معماری خاکی با استفاده از مواد و تکنیک های محلی تجلیل کرده اند. گچ های آهکی روی کف ها و مبلمان توکار جاری می شود که یک فضای داخلی یکپارچه را ایجاد می کند و در عین حال دمای داخلی را تقریبا سه درجه سانتیگراد کاهش می دهد.

اشکال منحنی و ارگانیک سازه، حس ورود به غار را تداعی می کند و فضای نشیمن دلپذیر را با فضایی از طبیعت وحشی و غارمانند در می آمیزد.

معماران استودیو اِرث اسکیپ با پروژه «به سوی خانه وحشی»، به زیبایی از صنعتگری سنتی هند و معماری خاکی بهره برده اند. در این پروژه، گچ آهکی که به عنوان یک مصالح طبیعی و بومی شناخته می شود، به صورت یکپارچه روی کف ها و مبلمان توکار جاری شده است.

این ماده علاوه بر ایجاد سطحی زیبا و یکپارچه، به کاهش تقریبا سه درجه سانتیگرادی دمای داخلی کمک می کند. فرم های منحنی و ارگانیک سازه، که یادآور غارها و تپه های اطراف هستند، حس یکپارچگی با طبیعت را تقویت می کنند.

طراحی از راهبردهای خنک کننده غیرفعال برای افزایش راحتی ساکنان در آب و هوای مرطوب کویمبراتور استفاده می کند. سازه با محوطه سازی سرسبز در آغوش گرفته شده و با ایجاد یک لایه عایق طبیعی دمای داخلی را کاهش می دهد و در عین حال به استحکام و یکپارچگی سازه کمک می کند. مکان پنجره ها و دریچه های تهویه به دقت انتخاب شده است تا امکان ایجاد اثر دودکش و جریان هوای خنک به داخل و خارج شدن هوای گرم فراهم شود. یک دهانه میله ای خطی، منظره وسیعی از درختان بلند نارگیل و نخل را ارائه می دهد، در شرایطی که حیاط مرکزی به نور طبیعی و تهویه اجازه می دهد تا به فضاهای داخلی سرازیر شوند.

فضای داخلی سیال و پیوسته

تیم استودیو اِرث اسکیپ رویکرد طراحی داخلی را بازتعریف کرده و بر مبلمان توکار تأکید داشته اند. تختخواب ها، کوسن ها و پارچه های سفارشی با انحناها و چین های خانه هماهنگ هستند و به زبان طراحی ارگانیک کمک می کنند. حمام ها دارای روکش های طبیعی ضد آب هستند، در شرایطی که ضایعات چوب و سنگ های محلی برای ساخت درها، نیمکت ها و دستگیره ها مورد استفاده مجدد قرار گرفته اند.

پوسته خارجی خانه با فضای سبز احاطه شده و با ایجاد فضایی باغ مانند ارتباط با طبیعت را تقویت می کند. از داخل، پنجره های بزرگ مناظر جنگلی را قاب کرده و به تجربه حضور فراگیر در طبیعت کمک می کنند. هر جزئیات خانه برای غافلگیری بازدیدکنندگان و در عین حال حفظ احترام به بافت طبیعی طراحی شده است.