بر اساس فسیل‌های کشف شده در آسیای شرقی، دانشمندان تصور می‌کنند گونه‌ی جدیدی از انسان به نام هومو جولوئِنسیس (Homo juluensis) را یافته‌اند که قدمت آن به 300000 تا 50000 سال پیش بازمی‌گردد و احتمالاً شامل دِنیسُوان‌ها نیز می‌شود. این تحقیق از روش جدیدی برای سازماندهی شواهد فسیلی برای روشن کردن تکامل انسان‌های باستانی در منطقه استفاده کرده است.
به گزارش فرادید، یک محقق دانشگاه هاوایی مدعی شده گونه جدید و قبلا ناشناخته‌ای از انسان به نام هومو جولوئِنسیس را شناسایی کرده که می‌تواند گروه‌های مرموزی مانند دِنیسُوان‌ها را هم شامل شود؛ خویشاوندان انسان باستانی که داستان آن‌ها هنوز به طور کامل کشف نشده است.
پروفسور کریستوفر جِی. بائه، انسان‌شناس مشهور دانشگاه هاوایی، بیش از 30 سال از عمرش را به مطالعه‌ی اجداد انسان در سراسر آسیا اختصاص داده است.
آخرین یافته‌های او که در مجله‌ی علمی «نِیچِر کِمیونیکِیشِن» منتشر شدند، تعاملات پیچیده و تنوع گونه‌های شبه‌انسانی باستانی را روشن می‌کنند که در آسیا در اواخر پلیستوسین میانه تا پلیستوسین پسین می‌زیستند، یک بازه زمانی بین 300000 تا 50000 سال پیش!
سازماندهی جدید فسیل‌های هومینین از شرق آسیا پس از کشف گونه‌ی جدید
هومو جولوئنسیس تقریباً 300000 سال پیش در شرق آسیا می‌زیست، اسب‌های وحشی را در گروه‌های کوچک شکار می‌کرد و پیش از ناپدید شدن در حدود 50000 سال پیش، ابزار سنگی می‌ساخت و احتمالاً از پوست حیوانات برای بقاء خود استفاده می‌کرد. پیشنهاد شده که این گونه‌ی جدید، دنیسُوان‌های مرموز را هم شامل میشده؛ جمعیتی که در اصل از طریق شواهد DNA از چند بقایای فیزیکی یافت‌شده در سیبری و چند فسیل یافت‌شده در تبت و لائوس شناخته شده است.
بدیهی است به تحقیقات بیشتری برای بررسی این رابطه نیاز است، رابطه‌ای که بیشتر بر اساس شباهت‌های بین فسیل‌های فک و دندان از این مکان‌های مختلف است.
بائه این پیشرفت را به روش جدیدی برای سازماندهی شواهد فسیلی نسبت می‌دهد. برخی ممکن است آن را شبیه سازماندهی یک آلبوم عکس خانوادگی قدیمی بدانند که برخی از تصاویر آن تار یا به سختی قابل‌شناسایی هستند. بائه و تیم تحقیقاتی او در اصل سیستم روشن‌تری برای مرتب‌سازی و درک این فسیل‌های انسان باستانی از چین، کره، ژاپن و آسیای جنوب شرقی ایجاد کرده‌اند.
کریستوفر جِی. بائه
بائه گفته: «در این مطالعه به یک فسیل انسان‌گونه برخورد کردیم که نمی‌تواند در دسته‌های شناخته شده مانند هومو ارکتوس، هومو نئاندرتالنسیس یا هومو ساپینس (انسان امروزی) قرار بگیرد. اگرچه ما این پروژه را چندین سال پیش آغاز کردیم، اما انتظار نداشتیم بتوانیم گونه جدیدی از هومینین (اجداد انسان) را پیدا کنیم و سپس بتوانیم فسیل‌های هومینین را از آسیا در گروه‌های مختلف سازماندهی کنیم. در نهایت، این پیشرفت باید برای ارتباطات علمی مفید باشد.»
این مطالعه دارای اهمیت است زیرا به دانشمندان کمک می‌کند داستان پیچیده تکامل انسان در آسیا را بهتر درک کنند و برخی از شکاف‌های درک ما از خویشاوندان باستانی‌مان را پر کنند.
