مایکل لانگلی، شاعر برجستهی ایرلند شمالی پس از سالها فعالیت درخشان در عرصهی شعر در سن 85 سالگی درگذشت.
به گزارش ایسنا، لانگلی که در سال 2000 میلادی برای مجموعه شعر «آب و هوا در ژاپن» برنده جایزه تی. اس. الیوت شد، در بیمارستان به دلیل عوارض ناشی از جراحی لگن درگذشت.
رابین رابرتسون، ویراستار دیرینه لانگلی گفت: «افتخار بزرگی بود که با او کار کنم... البته، نیازی نبود که زیاد کار کنم، چون تقریبا همه اشعار او بینقص بود. او آخرین نفر از سهگانه بزرگ شعر ایرلند شمالی بود. او و دوستان نزدیکش، شیموس هینی و درک ماهون، بخشی از گروهی آزاد و درخشان از نویسندگان جوان ایرلندی بودند که در اوایل دهه 1960 میلادی در گروه بلفاست فیلیپ هابسبام گرد هم میآمدند. لانگلی، هینی و ماهون اولین مجموعههای خود را در همان دهه منتشر کردند و سپس به شاعران برجستهی بینالمللی تبدیل شدند.»
مایکل لانگلی در سال 1939 میلادی در بلفاست به دنیا آمد. او در کالج ترینیتی دوبلین در رشته مطالعات کلاسیک تحصیل کرد؛ جایی که دریافت تنها چیزی که میخواهد انجام دهد، سرودن شعر است. او در مصاحبهای در سال 2004 با گاردین گفت: «مردد بودم که وارد تدریس یا خدمات دولتی شوم، اما گرفتار جادوی شعر شدم.»
در کنار شاعری، لانگلی برای سالها بهعنوان مدیر هنرهای ترکیبی در شورای هنر ایرلند شمالی فعالیت میکرد. او در سال 1994 میلادی مشهورترین شعر خود با عنوان «آتشبس» را با امید به پایان درگیریهای ایرلند شمالی سرود. یک روز پس از انتشار این شعر، آتشبس اعلام شد.
لانگلی در طول زندگی حرفهای خود جوایز و افتخارات متعددی دریافت کرد، از جمله جایزه «ویتبرد» در سال 1991 میلادی برای مجموعه «آتشهای درختهای دهمیشه سبز»، نشان امپراتوری بریتانیا در سال 2010 میلادی و جایزه بینالمللی «شعر فلترینلی» برای یک عمر دستاورد در سال 2022 میلادی.
او در سال 2017 برنده جایزه «پن پینتر» شد که سالانه به نویسندگانی اهدا میشود که به گفتهی هارولد پینتر در سخنرانی نوبل خود، نگاهی «بیباک و خللناپذیر» به جهان دارند. دان پترسون، رئیس هیأت داوران آن سال، اشعار لانگلی را «بهطرز بینقصی تغزلی و روان» توصیف کرد و گفت که آثار او «آکنده از انسانیت، فروتنی و شفقت است.»
آخرین مجموعهی شعری لانگلی با عنوان «پرندگان کشتهشده» در سال 2022 منتشر شد. این مجموعه از سوی گاردین بهعنوان اشعاری «سرشار از زندگی» توصیف شد.