دستاوردهای انقلاب اسلامی در حوزه صنعت

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مهمترین نکته در زمینه صنعت بهره­گیری از توانمندی­های داخلی و تحقق شعار "ما می­توانیم" بود، به طوری که سهم صنعت از تولید ناخالص داخلی از 9.5 درصد در سال 1357 به حدوداً 13 درصد در سال 1393 رسید.

به گزارش تابناک اقتصادی، پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ماه 1357 آغازگر تغییراتی بود که دستاوردهای بسیاری را نیز به همراه داشت. از جمله دستاوردهای مهم این انقلاب می­توان به رشد و شکوفایی بخش صنعت  اشاره نمود. ویژگی اصلی صنعت کشور در دوران طاغوت وابستگی شدید این بخش به کارشناسان خارجی بود. در آن زمان، خرید تجهیزات، نصب و راه­اندازی آن­ها توسط کارشناسان خارجی انجام می­شد.

با پیروزی انقلاب اسلامی بهره­گیری از توانمندی­های داخلی و تحقق شعار ما می­توانیم دارای صنعتی پویا و سالم باشیم سرلوحه کار قرار گرفت و مجوزهای صنعتی زیادی صادر شد. صنایع داخلی تولیدکننده کالاهای ضروری مورد نیاز داخل و کالاهای صادراتی، مورد توجه ویژه قرار گرفتند. نظام جمهوری اسلامی توانست پس از انقلاب اسلامی اقدامات قابل توجهی را در زمینه کاهش وابستگی شدید به مواد اولیه، وابستگی به کالاهای سرمایه­ای خارجی، وابستگی به تخصص­های فنی و وابستگی شدید به اطلاعات و دانش فنی خارجی که تهدیدی برای استراتژی توسعه صنعتی آینده کشور به شمار می­رفت، انجام دهد. بر این اساس، ظرفیت تولید مواد اولیه صنایع کشور به صورت روزافزون فزونی یافت و نه تنها تولید بسیاری از کالاهایی که قبلاً تولید می­شدند، ادامه یافت بلکه ساخت کارخانه­های مربوط به آن کالاها نیز در داخل رونق گرفت.

به استناد آمار موجود در سالنامه­ های آماری در سال 1355، 4 هزار و 804 کارگاه بزرگ صنعتی با 296 هزار و 898  نفر شاغل وجود داشت که این میزان در سال 1393 به 14هزار و 697 کارگاه بزرگ صنعتی با یک میلیون و 279 هزار و 577 نفر شاغل افزایش یافت.

در زمینه صنایع غذایی، نوشیدنی­ها و دخانیات در سال 1355، 719 کارگاه بزرگ صنعتی وجود داشت که حدود 51 هزار و 740 نفر در آن­ها مشغول فعالیت بودند. این آمار در سال 1393 برای کارگاه­های صنعتی به 2 هزار و 764 کارگاه و برای شاغلان در این کارگاه­ها به 221 هزار و 831 نفر رسید.

بعد از انقلاب اسلامی تعداد و شاغلان کارگاه­های بزرگ صنعتی که در زمینه صنایع نساجی، پوشاک، چرم و پوست فعالیت داشتند نیز دستخوش تغییرات زیادی شد. در سال 1355، 992 کارگاه با 86 هزار و 245 نفر شاغل در این زمینه فعالیت داشتند که این تعداد در سال 1393 به ترتیب به یک هزار و 349 کارگاه با 101 هزار و 575 شاغل افزایش یافت.

تعداد کارگاه­های بزرگ صنعتی ساخت کاغذ و محصولات کاغذی، چاپ و نشر در سال 1355، 166 کارگاه با 5 هزار و 930 نفر شاغل بوده است که تعداد کارگاه­ها در سال 1393 به 495 کارگاه رسید و تعداد شاغلان این کارگاه­ها با رشدی 25 هزار و 21 نفری نسبت به سال 1355 به 30 هزار و 951 نفر افزایش یافت.

در زمینه محصولات شیمیایی، نفتی، ذغال سنگی، لاستیکی و پلاستیکی در سال 1355 تعداد 224 کارگاه بزرگ صنعتی با 24 هزار و 24 نفر شاغل وجود داشته است که این تعداد در سال 1393 به 2 هزار و 176 کارگاه با 223 هزار و 880 نفر شاغل رسیده است.

 در سال 1355 تعداد کارگاه­های بزرگ صنعتی که در زمینه ساخت محصولات کانی غیرفلزی فعالیت داشتند یک هزار و 949 کارگاه با 57 هزار و 49 شاغل بوده است که این تعداد در سال 1393 به 3 هزار و 166 کارگاه و برای شاغلان این کارگاه­ها به 174 هزار و 261 نفر افزایش یافته است.

تعداد کارگاه­های بزرگ صنعتی تولید فلزات اساسی در سال 1355، 47 کارگاه با 6 هزار و 777 نفر شاغل بوده است که تعداد کارگاه­ها در سال 1393 به 677 کارگاه رسید و تعداد شاغلان این کارگاه­ها به 130 هزار و 620 نفر افزایش یافت.

تعداد کارگاه­های بزرگ صنعتی که در سال 1355 در زمینه ساخت ماشین آلات، تجهیزات، ابزار و محصولات فلزی فعالیت داشته­اند 477 کارگاه و تعداد شاغلین آن­ها نیز 57 هزار و 724 نفر بوده است. در سال 1393 این کارگاه­ها به 2 هزار و 562 کارگاه و تعداد شاغلین آن­ها به 127 هزار و 4 نفر افزایش یافت.

همچنین در سال 1393 تعداد جواز تاسیس و پروانه­های بهره­برداری صادر شده توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت برای ایجاد کارگاه­های صنعتی به ترتیب 18 هزار 624 فقره و 5 هزار و 233 فقره بوده است.