چرا کوچکترین خراشی روی بدن ابراهیم نبود؟

به گزارش مشرق، شهید «ابراهیم اسمی» متولد 15 خرداد ماه سال 1372 از شهرستان فردیس استان البرز بود. یکی از بسیجیان لشکر 10 سید الشهدا(ع) بود که در گردان فاتحین و گردان امام حسین(ع) شهرستان فردیس سابقه فعالیت بسیجی داشت.

مدت‌ها تمام تلاشش برای ورود به جبهه مقاومت بود که در نهایت توانست به عنوان یکی از رزمندگان مستشاری برای دفاع از حرم اهل بیت(ع) عازم سوریه شود. شهید اسمی در منطقه بوکمال سوریه مجروح شد و جانباز مدافع حرم بود. او در 17 تیر ماه 1399 بر اثر جراحات جنگی در سن 27 سالگی به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید اسمی در بهشت سکینه کرج آرام گرفت.

بی تاب حاج قاسم

ابراهیم بعد از شهادت سردار سلیمانی خیلی بی‌تاب شده بود؛ خیلی گریه می‌کرد و مشخص بود که قصد سفر دارد و دل از دنیا بریده است. با اصرار فراوان، فرماندهانش را برای چهارمین اعزام به سوریه و حضور در جبهه‌های نبرد علیه تکفیری‌ها راضی کرد. او در سوریه، فرمانده محور سیار و مسئول اطلاعات عملیات محور بوکمال سوریه بود.

قول به مادر

شهید ابراهیم اسمی به مادرش قول داده بود وقتی که شهید شد، کوچکترین خراشی روی بدنش نیفتد و به وعده‌ای که داد، عمل کرد. ابراهیم در خرداد 1399 به سبب آبِ شیمیایی‌شده توسط نفوذی‌های داعش در منطقه بوکمال سوریه، مسموم شد؛ اوایل متوجه وجود سم در بدنش نشد، اما به مرور زمان حالش وخیم‌تر شد و وقتی که آزمایش مسمومیّت شیمیایی وی تایید شد، تمام کلیه، کبد، مغز و سیستم داخلی بدنش از کار افتاده بود؛ او دو روز به کما رفت و سرانجام در صبح روز هفدهم تیر سال1399 به درجه رفیع شهادت نائل آمد و به فرمانده دلاورش حاج قاسم سلیمانی پیوست.