پژوهشگران دانشگاه جانز هاپکینز دریافته‌اند که کاهش توانایی بویایی در سالمندان ممکن است با افزایش خطر بروز بیماری‌های قلبی همراه باشد. بر پایه این مطالعه، بزرگسالان حدود 75 ساله که در آزمون ساده تشخیص بو عملکرد ضعیفی داشتند، طی چهار سال بعد تقریباً دو برابر بیشتر از دیگران در معرض بیماری قلبی قرار گرفتند.
به گزارش اطلاعات آنلاین به نقل از اوریدی هلس، در این پژوهش که با استفاده از داده‌های بیش از پنج هزار شرکت‌کننده از طرح بلندمدت «مطالعه خطر آترواسکلروز در جوامع» (ARIC) انجام شد، از آزمونی به نام «Sniffin’ Sticks» استفاده شد. در این آزمون، افراد باید بوی 12 قلم مانند قهوه، گل رز، موز، لیمو، دود و دارچین را تشخیص می‌دادند.
افراد بر اساس نتایج آزمون در سه گروه تقسیم شدند:
بویایی خوب: 11 تا 12 پاسخ درست
بویایی متوسط: 9 تا 10 پاسخ درست
بویایی ضعیف: 0 تا 8 پاسخ درست
پیگیری نزدیک به ده‌ساله نشان داد کسانی که حس بویایی ضعیفی داشتند، در دو تا چهار سال نخست دو برابر بیش از دیگران دچار بیماری عروق کرونر شدند. البته این ارتباط در سال‌های بعد ضعیف‌تر شد و پس از حدود هشت سال، از نظر آماری معنادار نبود.
به گفته کرن (آدا) چمبرلین، پژوهشگر پسادکتری در دانشگاه جانز هاپکینز و محقق اصلی این تحقیق، «این یافته‌ها همراه با پژوهش‌های پیشین درباره ارتباط بین ضعف بویایی با سکته مغزی، نارسایی قلبی و مرگ‌ومیر، نشان می‌دهد که کاهش حس بویایی می‌تواند نشانه‌ای از افت سلامت عمومی در سالمندان باشد.»
نیکولاس روون، متخصص گوش، حلق و بینی در همان دانشگاه، که در پژوهش مشارکت نداشته است، می‌گوید این یافته‌ها بویایی را به عنوان «پنجره‌ای به وضعیت سلامت کلی بدن» معرفی می‌کند. او می‌افزاید: «الگوی مشاهده‌شده نشان می‌دهد که کاهش بویایی احتمالاً نشانه اولیه‌ای از زوال تدریجی سلامت است، نه علت مستقیم آن.»
هرچند کاهش تدریجی بویایی در پیری طبیعی است، اما افت ناگهانی یا شدید این حس می‌تواند نشانه بیماری‌های عصبی، عفونت‌های ویروسی یا اکنون، احتمالاً نشانه‌ای از خطر قلبی باشد.
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر 