در ادامه این مطلب آمده است: توقیف این نفتکش که رئیسجمهور دونالد ترامپ روز چهارشنبه آن را اعلام کرد، نخستین توقیف محمولهٔ نفتی از ونزوئلا بوده است — کشوری که از سال 2019 تحت تحریمهای آمریکا قرار دارد — و همچنین نخستین اقدام شناختهشدهٔ دولت ترامپ علیه نفتکشهای مرتبط با ونزوئلا پس از دستور وی برای افزایش گسترده حضور نظامی در منطقه.
اقدام اخیر آمریکا در حالی صورت گرفت که ترامپ فشار بر دولت نیکلاس مادورو، رئیسجمهور ونزوئلا را افزایش میدهد. این اقدام موجب شده است بسیاری از مالکان کشتی، اپراتورها و شرکتهای حملونقل در حالت آمادهباش قرار گیرند و درباره خروج از آبهای ونزوئلا طی روزهای آتی تجدیدنظر کنند.
هدف قرار دادن محمولههای نفتی منشأ ونزوئلا انتظار میرود باعث تأخیرهای کوتاهمدت در صادرات شود و حتی ممکن است برخی مالکان کشتیها را از حضور در این تجارت بترساند. تحلیلگران میگویند واشنگتن تا پیش از این صادرات نفت ونزوئلا را متوقف نکرده بود، زیرا این صادرات عمدتاً توسط واسطهها و با کشتیهای ثالث انجام میشد.
بیش از 80 نفتکش در داخل یا نزدیکی آبهای ونزوئلا منتظرند
ونزوئلا، آمریکا را به «دزدی آشکار» متهم کرده و توقیف نفتکش را «اقدامی شبیه دزدی دریایی بینالمللی» خوانده است.
ابرنفتکش توقیفشده که توسط یک گروه مدیریت ریسک «اسکیپر» شناسایی شده، بخشی از «ناوگان سایهای» کشتیهایی است که نفت تحت تحریم را به مقاصد بزرگ حمل میکنند. این کشتیها اغلب دستگاه فرستندهٔ سیگنال خود را خاموش میکنند یا موقعیتشان را پنهان میسازند. استفاده از این نوع نفتکشها از زمان اعمال تحریمهای آمریکا بر کشور عضو اوپک، افزایش یافته است.
تحریمهای پیشین علیه کشتیها یا محمولههای مرتبط با ونزوئلا باعث شده بود بسیاری از نفتکشهای بارگیریشده هفتهها یا حتی ماهها در انتظار بمانند تا از درگیریها اجتناب شود. بر اساس دادههای TankerTrackers.com، روز چهارشنبه بیش از 80 نفتکش که بارگیری شده یا در انتظار بارگیری بودند، در آبهای ونزوئلا یا نزدیکی ساحل آن حضور داشتند؛ بیش از 30 فروند از آنها تحت تحریم آمریکا بودند.
ناوگان جهانی سایهای شامل 1423 نفتکش است که 921 فروند آنها تحت تحریمهای آمریکا، بریتانیا یا اروپا قرار دارند، بنابر تحلیل انجامشده توسط شرکت دادههای دریایی Lloyd’s List Intelligence. این کشتیها معمولاً قدیمی هستند، مالکیت مبهمی دارند و بیمهٔ درجهیک برای تطابق با استانداردهای شرکتهای بزرگ نفتی یا بسیاری از بنادر را ندارند.
این کشتیها عمدتاً نفت تحت تحریم روسیه، ایران و ونزوئلا را به مقاصد آسیایی منتقل میکنند. بسیاری از آنها سفرهای مجزایی انجام دادهاند که طی آن ابتدا نفت ایران یا ونزوئلا و سپس محمولههای روسیه را حمل کردهاند.
در مورد ونزوئلا، این کشتیها در بنادر تحت مدیریت شرکت دولتی PDVSA با نامهای جعلی بارگیری میکنند و معمولاً موقعیت خود را تا مدتها پس از ترک بندر پنهان میسازند، در حالی که اقیانوس اطلس را به سمت مالزی یا چین طی میکنند.
PDVSA هنوز به درخواست برای اظهارنظر پاسخ نداده است.
بر اساس برآوردهای شرکت بزرگ حملونقل نفتی Frontline در قبرس، حدود 15٪ از ناوگان جهانی نفتکشهای غولپیکر (VLCC) که میتوانند تا 2 میلیون بشکه نفت را در یک سفر حمل کنند، تحت تحریم قرار دارند.
در مورد نفتکشهای تحت کنترل ونزوئلا، آمریکا طی سالهای اخیر تقریباً تمام ناوگان PDVSA را تحریم کرده است، بههمراه تعدادی نفتکش که نفت ونزوئلا را به کوبا — که آن نیز تحت تحریم آمریکا قرار دارد — حمل میکنند.
روسیه و چین نیز که هر دو با تحریمهای سنگین مواجهاند، سالهاست از راهبردهای مشابه برای دور زدن محدودیتها استفاده میکنند.
در نشانهای از موفقیت استراتژی ناوگان تاریک، صادرات نفت ونزوئلا در نوامبر به بیش از 900 هزار بشکه در روز افزایش یافته و واردات نفتای مورد نیاز برای رقیقسازی نفت فوقسنگین آن — عمدتاً از روسیه — نیز دو برابر شده و به 167 هزار بشکه در روز رسیده است که ذخایر را برای هفتههای آینده افزایش میدهد.
ونزوئلا و ایران نیز در گذشته برای استفاده از ناوگانهایشان با یکدیگر همکاری کردهاند.
شریک اصلی PDVSA در پروژههای مشترک، شرکت شورون (Chevron) که مسئول تمام صادرات نفت خام ونزوئلا به آمریکا است، روز چهارشنبه گفت فعالیتهایش «بهصورت عادی» در حال انجام است.
