خوبی نشان می دهد که توطئه بزرگی برای کنار زدن اهل بیت پیامبر(ص) از متن حکومت و خلافت اسلامی و نادیده گرفتن مقام ولایت و امامت در جریان بود، توطئه ای حساب شده و در تمام ابعاد.
بازیگران سیاسی از آغاز و مخصوصاً در عصر «بنی امیه» و «بنی عباس» سعی داشتند «اهل بیت» علیهم السلام را از هر نظر منزوی کنند، و هر امتیازی را که ممکن است به پیروزی آن ها منتهی گردد از دستشان بگیرند، حتی آنجا که شرائط ایجاب می کرد از نام و عنوان آن ها استفاده می نمودند ولی از بازگرداندن حقشان به آن ها مضایقه داشتند.!
می دانیم در عصر «بنی عباس» و «بنی امیه» وسعت کشور اسلامی و حجم ثروت و ذخائر بیت المال به قدری زیاد بود که در تاریخ جهان بی سابقه یا کم سابقه بود، و با این حال روستای فدک در برابر آن اصلا به حساب نمی آمد، اما باز ملاحظات شیطنت آمیز به آن ها اجازه نمی داد که این حق را به صاحبانش بازگردانند و به بازی گری با فدک پایان دهند.
داستان فدک در حقیقت ورقی است از تاریخ اسلام که مقام و منزلت خاندان پیامبر(ص) را از یکسو، و مظلومیت آن ها از سوی دیگر، و توطئه هائی را که از سوی دشمنان بر ضد آن ها طرح شده بود از سوی مردم نشان می دهد.
اللهم أجعل محیانا محیا محمد و آل محمد و مماتنا ممات محمد و آل محمد «علیه و علیهم الصلوة و السلام) و احشرنا فی زمرتهم و العن اعدائهم اجمعین.