«و الذین یبیتون لربهم سجدا و قیاما» (1)
دختر پیغمبر همچنانکه در زندگی زناشوئی نمونه بود،در اطاعت پروردگار نیز نمونه بود.هر چند که زندگانی زناشوئی چون بر اساس پرهیزگاری و سازش باشد خود طاعت خداست. مقصودم از طاعت پروردگار،نماز بردن و روی بدرگاه خدا آوردنست.هنگامی که از کارهای خانه فراغت می یافت به عبادت می پرداخت،به نماز،تضرع،و دعا بدرگاه خدا،دعا برای دیگران نه برای خود.
امام صادق از پدران خویش از حسن بن علی روایت کند:
مادرم شبهای جمعه را تا بامداد در محراب عبادت می ایستاد و چون دست بدعا برمی داشت مردان و زنان با ایمان را دعا می کرد،اما درباره خود چیزی نمی گفت.روزی بدو گفتم:
-مادر!چرا برای خود نیز مانند دیگران دعای خیر نمی کنی؟گفت:
-فرزندم همسایه مقدم است (2). تسبیح هائی که بنام تسبیحات فاطمه (ع) شهرت یافته و در کتاب های معتبر شیعه و سنی و دیگر اسناد روایت شده (3) نزد همه معروف است.و آنانکه خود را ملزم به سنت می دانند،این تسبیح ها را پس از هر نماز می خوانند:«سی و چهار بار الله اکبر، سی و سه بار سبحان الله و سی و سه بار الحمد لله » (4).
نیز سید بن طاوس در اقبال دعاهائی از او روایت کرده است که پس از نمازهای ظهر،عصر، مغرب،عشا و نماز بامداد بطور مرتب می خوانده است.همچنین دعاهای دیگری نیز از او نقل شده است که در مورد پاره ای گرفتاری ها خوانده می شود.کسانی که خود را موظف به خواندن ادعیه و ادای مستحبات می دانند،بدین دعاها آشنائی دارند.
پی نوشتها:
1.و آنانکه برای پروردگارشان،در سجده و بر پا،شب زنده داری می کنند. (الفرقان:64) .
2.کشف الغمة 1 ص 468.
3.بحار ص 82 و رجوع به مسند احمد ج 2 ص 39 و 105 شود.
4.در بعض روایات،شمار این تسبیحات بصورت دیگر آمده.آنچه نوشته شد فتوای مشهور است.
