این خطبه غرّا و کم نظیر در حقیقت از هفت بخش تشکیل می شود و بر هفت محور دور می زند که هر کدام هدف روشنی را تعقیب می کند و باید جداگانه مورد توجه قرار گیرد.
بخش اول: تحلیل فشرده و عمیقی پیرامون مسأله توحید و صفات پروردگار و اسماء حسنی و هدف آفرینش است.
در بخش دوم: مقام والای پیامبر(ص) و مسؤلیتها و ویژگیها و اهداف او مورد بحث قرار گرفته.
بخش سوم: از اهمیت قرآن مجید و عمق تعلیمات اسلام، فلسفه و اسرار و احکام، و پند و اندرزهائی در این رابطه سخن می گوید.
در بخش چهارم: بانوی اسلام(س) ضمن معرف خویش خدمات پدرش رسول اللّه(ص) را به این امت بازگو می کند، و در اینجا بانوی اسلام(س) دست آن ها را گرفته و به گذشته نزدیک جاهلی خود، برای یک دیدار عبرت انگیز، و مقایسه با وضعشان بعد از اسلام، و گرفتن درس از این دگرگونی، رهنمون می شود.
در بخش پنجم: حوادث و رویدادهای بعد از رحلت پیامبر(ص) و حرکت و تلاش حزب منافقین برای محو اسلام بازگو کرده است.
بخشش ششم: از غصب «فدک» و بهانه های واهی که در این زمینه داشتند، و پاسخ به این بهانه ها سخن می گوید.
و سرانجام در بخش هفتم: به عنوان یک اتمام حجت از گروه انصار و اصحاب راستین پیامبر(ص) استمداد می کند و گفتار خود را با تهدید به عذاب الهی پایان می دهد.
