قال علی علیه السلام:
«ما خیر بخیر بعده النار، و ما شر بشر بعده الجنة، و کل نعیم دون الجنة محقور، و کل بلاء دون النار عافیة » .
امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود:
«خوشی و نیکی که پس از آن آتش باشد، خوشی و نیکی نیست، و ناخوشی و بدی که پس از آن بهشت باشد، (در حقیقت) ناخوشی و بدی نیست، و هر نعمتی پائین تر از بهشت کوچک و بی اهمیت است، و هر بلا و گرفتاری کمتر از آتش آسایش و آسودگی است (زیرا نعمتی را نعمت می توان گفت که دنبالش کیفر نباشد و سختی را سختی توان دانست که پی آن آسایش همیشگی نباشد» . (نهج البلاغه فیض، ج 6، کلام 380)
