به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری میزان، لیا ژن در یادداشتی برای ساوت چاینا مانیتورینگ پست نوشت: در حالی‌که چین تلاش‌هایش را برای ادغام افغانستان در استراتژی بلندپروازانه کریدور اقتصادی تشدید کرده، خطرات امنیتی سد راه سرمایه‌گذاری‌های چین و بازسازی این کشور جنگ‌زده آسیای مرکزی شده است.
در ادامه این یادداشت آمده است: محققان دولت چین درکنفرانسی در پکن با هیات‌های از کشورهای دیگر برای گفت‌وگو در مورد « افغانستان» دیدار کردند. این دیدار – اولین مذاکره نیمه‌رسمی بزرگ در مورد افغانستان و برنامه تجارتی موسوم به «یک کمربند و یک جاده» – در حالی برگزار شد که چین بدنبال پاسخ به این پرسش بود که چگونه در این کشور جنگ‌زده سرمایه‌گذاری کند که ایالات متحده هنوز در حال جنگ است. افغانستان نه‌تنها به‌طور استراتژیک در جاده ابریشم واقع شده، بلکه به کریدور اقتصادی چین-پاکستان، مهم‌ترین طرح 50 میلیارد دلاری در بازی دیپلماسی اقتصادی بزرگ چین، نیز نزدیک است.
چین هنوز آماده حضور نظامی، در افغانستان نیست؛ کشوری که بدنامی تاریخی گورستان قدرت‌های بزرگ را کسب کرده است. بریتانیا، اتحاد جماهیر شوروی سابق و ایالات متحده، همه، از مداخلات نظامی در این کشور رنج برده‌اند.
وخامت اوضاع امنیتی در این منطقه نیز چین را از سرمایه‌گذاری در اقتصاد محلی منصرف ساخته است. در دو هفته گذشته، یک خودرو بمب‌گذاری‌شده در کابل، یکی از مرگبارترین حملات در افغانستان از سال 2001 بدین‌سو، بیش از 150 تن را کشت و بیش از 400 تن را زخمی کرد. و هفته گذشته، دو شهروند چین که در ماه می ربوده شده بودند براساس گزارش‌ها توسط دولت اسلامی در پاکستان در نزدیکی مرز افغانستان کشته شدند.
ونگ شین، معاون مدیر مرکز تحقیقاتی چین و جهانی شدن در پکن گفت، برای چین پتانسیل بازی نقش بیشتر در بازسازی افغانستان وجود دارد چون آسیای مرکزی به زیربنا و توسعه صنعت معادن این کشور نیاز دارد.
لیا ژن توضیح می دهد: چین برای سرمایه‌گذاری در افغانستان تلاش کرده است. به‌ویژه، یک شرکت دولتی چینی قراردادی را در سال 2008 برای استخراج یک معدن بزرگ مس در آن‌جا امضا کرد. با این‌حال، آنچه که قرار بود بزرگترین پروژه سرمایه‌گذاری خارجی در افغانستان باشد، با شکست روبرو شد.
چین ترانزیت کالا از طریق قطار را به ایستگاهی در مرز افغانستان از سال گذشته آغاز کرد، یک سفر 13 روزه از طریق قزاقستان و ازبکستان. اما جریان تجارت بسیار کمتر از آنی است که شایستگی خدمات منظم را داشته باشد. رمضان جمعه‌زاده، عضو پارلمان افغانستان، در حاشیه این کنفرانس گفت که افغانستان انتظار سرمایه‌گذاری چین را در بخشهای انرژی و معدن این کشور را دارد.
برای کشوری مثل چین که مشتاق تجارت با چین است، نادیده گرفتن خطرات در افغانستان دشوار است. در سال 2004، 11 کارگر چینی در یک تیراندازی کشته و 5 تن نیز زخمی شدند و همچنین در بمب‌گذاری مرگبار دو هفته قبل در کابل، بخشی از ساختمان سفارت چین آسیب دید.
پکن نیز در افغانستان ثبات می‌خواهد، چون این کشور همسایه ایالت شمال‌غربی سین‌کیانگ است. اعضای جنبش اسلامی ترکستان شرقی، گروه جدایی‌طلب اویغور از سین‌کیانگ، به فرار از چین و پناه گزیدن در افغانستان معروف‌اند. در سال 2011، پیش از آن‌که چین برنامه جاده‌ی ابریشم‌اش را اعلان کند، هیلاری کلینتون، وزیر خارجه وقت ایالات متحده گفت که ایالت متحده یک جاده ابریشم جدید را حمایت مالی خواهد کرد تا به‌عنوان راهی برای بازسازی افغانستان باشد.
انتظار می‌رود که پروژه کمربند و جاده چین تاثیر زیادی در ثبات افغانستان داشته باشد.کامرون مونتر، سفیر پیشین ایالات متحده در پاکستان در این رابطه گفت طرح بلندپروازانه چین می‌تواند «تغییر بزرگی در طرز دید کشورهای منطقه به یکدیگر داشته باشد».
جانان موسی‌زی، سفیر افغانستان در چین، وعده همکاری بهتر در زمینه امنیت تا مبارزه با تروریسم داد. او گفت که هردو کشور «گام‌های جدی‌ای را در تقویت و عمیق‌تر ساختن همکاری‌های امنیتی و مبارزه با تروریسم» هم در سطح دوجانبه و هم در سطح منطقه‌ای برداشته‌اند.
موسی‌زی افزود: افغانستان و چین در زمینه مواجهه با تروریسم و از بین بردن آن بدون تردید کاملا همسو اند. دشمنان تروریستی چین، چه به اصطلاح جنبش اسلامی ترکستان شرقی یا گروه‌های تروریستی دیگر، دشمنان دولت افغانستان نیز هستند.
اطلاعات روز نوشت: سُن، سفیر پیشین چین در افغانستان نیز گفت چین می‌خواهد هر کمک ممکن برای تسریع روند صلح و تامین ثبات را فراهم کند و افزود که او باور دارد توسعه اقتصادی می‌تواند فقر، که فراهم‌کننده زمینه برای تروریسم، را کاهش بدهد. وی تصریح کرد: «اما ما هرگز نیروی نظامی به افغانستان نخواهیم فرستاد».
/
