قال علی علیه السلام:
«مودة الآباء قرابة بین الابناء و القرابة احوج الی المودة من المودة الی القرابة » .
امام علی علیه السلام فرمود:
«دوستی پدران و پسران خویشاوندی است . چون پسران از دوستی و دشمنی که بین پدرانشان بوده، ارث می برند و اصل در یاری نمودن به یکدیگر دوستی است و خویشاوندی از اسباب آن است و از اینرو خویشاوندی به دوستی نیازمندتر است از دوستی به خویشاوندی » .
از «ابن ابی الحدید» پرسیدند «از برادر و دوستت کدام را بیشتر دوست داری؟ گفت: برادرم را; اگر دوست باشد» .
(نهج البلاغه فیض، کلام 300) 3