سرویس بینالملل فردا؛ محمدمحسن فایضی: طی دو ماه اخیر بالاخص پس از تغییر تیم رهبری حماس و هیئت سیاسی آن، حماس به دنبال تغییر وضعیت کنونی حماس و برون رفت از فشار کنونی بالاخص در نوار غزه است. در این خصوص سفر هیئتهایی از حماس به قاهره به رهبری یحیی سنوار و تماسهایی از سوی هنیه با برخی رهبران کشورهای عربی و اسلامی را شاهد بودیم.
اما آنچه شاید بیش از دیگر اقدامات حماس مورد توجه باشد، نزدیکی حماس به مصر و برخی خبرهای هفته گذشته در این خصوص است. به میان آمدن محمد دحلان در نزدیکی حماس به مصر، سفر سنوار، ورود سوخت از مصر به نوار غزه و ... همگی اخبار مصر و حماس را حساستر نموده است.
اخباری از مذاکرات و گفتگوهایی میان مصر و رژیم صهیونیستی
دکتر موسی ابو مرزوق از رهبران حماس در توئیتی افشا کرد: «چارچوب کلی سیاستهای آمریکا آن است که یک ساختار فلسطینی ایجاد شود نه یک دولت فلسطینی، ساختاری که در قالب اتحاد با اردن و مصر به فدراسیون ایجاد شده و به تبع آن مشکل آوارگان نیز با اسکان دائمی آنها حل گردیده تا یهودی بودن رژیم صهیونیستی نیز محقق و صلح فراگیری در منطقه حکمفرما شود.»
حاکم المطیری، رئیس حزب امت کویت و استاد دانشگاه این کشور در توییتر خود نوشت: نظام عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهور مصر هماکنون در حال ساخت یک اردوگاه آوارگان با ظرفیت نیم میلیون نفر در غرب نوار غزه است تا در صورت حمله به نوار غزه فلسطینیهای ساکن غزه در این اردوگاه اسکان داده شوند. وی هم چنین مدعی شد که مصر و رژیم در حالی توافق برای تبادل بخشی از صحرای سینا میان خود هستند.
هم چنین اخیراً روزنامه صهیونیستی هاآرتص نوشت که بنیامین نتانیاهو و اسحاق هرتزوگ رهبر حزب مخالف کابینه نتانیاهو در ماه آوریل سال 2016 میلادی به قاهره سفر و با عبدالفتاح السیسی این کشور دیدار کردهاند. بر اساس این گزارش، این نشست در کاخ ریاست جمهوری مصر برگزار شده و در مورد صلح و طرحهای سازش با فلسطینیان گفتگو شده است. این اخبار و حاشیهها موجب شد حماس در موضعگیری رسمی اعلام نماید هرگونه توافق با مصر نداشته است.
طرح سازش جدید چیست؟
اما آنچه سؤال میشود آن است که چرا سازش جدید با حضور مصر باید رقم بخورد؟ پاسخ را شاید بتوان در طرح سازش سیسی جستجو کرد. طرحی که نتانیاهو علناً از وی دفاع کرده بود. نتانیاهو علناً در اظهار نظری در تماس تلفنی خود با جان کری درباره آن طرح گفته است: «طرح عبدالفتاح سیسی رئیسجمهور مصر را به طرح فرانسه ترجیح میدهم. به عقیده من مشارکت دادن کشورهایی که از منطقه فاصله دارند (طرح فرانسه)، در روند صلح بیفایده است بلکه بایستی کشورهای منطقه در این امر مشارکت داشته باشند و من به روند صلحی تمایل دارم که طی آن کشورهای منطقه برای پیشبرد روند عادی سازی روابط با اسرائیل و مذاکرات بین اسرائیل و فلسطینیان اقدام کنند.»
طرح سیسی هرچند هیچ گاه علنی نشده است اما در رسانههای عربی و عبری حول آن گمانهزنی شده است. بر اساس طرح سیسی برای حل دو موضوع اختلافی در روند سازش یعنی کرانه باختری و بازگشت آوارگان، راه حلهای عجیبی پیشنهاد شده است. بر اساس این تمام طرح کرانه باختری بخشی از کشور فلسطین نخواهد بود و دولت فلسطینی شامل بخشی از صحرای سینا، صحرای نقب و نوار غزه خواهد بود. همچنین بخشهایی از کرانه باختری (بهجز شهرکها) در قالب یک دولت خودمختار در اختیار فلسطینیان خواهد بود.
بر اساس گزارش سایت «نیوز 1»، این طرح نخستین بار از سوی ژنرال گیورا آیلاند رئیس شورای امنیتی داخلی رژیم صهیونیستی و پژوهشگر مرکز امنیت داخلی رژیم صهیونیستی (INSS) در سال 2010 مطرح شده است. متی دیوید افسر سابق اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی در خصوص طرح سیسی در یادداشتی فاش نمود بر اساس این طرح 1600 کیلومتر مربع از اراضی صحرای سینا به فلسطینیها خواهد رسید که بر اساس آن وسعت غزه کنونی به پنج برابر افزایش خواهد یافت.
یکی از راههای سازش و تغییر وضعیت نوار غزه بارها مورد بحث قرار داشته است، اتصال بخشی از نقب و صحرای سینا یا یکی از این دو منطقه به نوار غزه در قبال پذیرش بسیاری از خواستههای رژیم صهیونیستی از سوی گروههای نوار غزه است. این طرح همانگونه که در بالا هم به آن اشاره شده بارها در رسانهها مطرح شده است و اخیراً هم اخباری که میتواند نشانههایی از تلاش برای تحقق آن است نیز به گوش میرسد.
جمعبندی
آنچه برای وضعیت کنونی میتوان گفت آن است که طرح سازش بر اساس افزودن بخشی از صحرای سینا یا نقب به نوار غزه برای راضی کردن گروههای نوار غزه به سازش، با توجه به اخبار، نقشآفرینیهای اخیر دخلان و سیسی در وضعیت نوار غزه و ... بیش از گذشته جدی به نظر میرسد.