در نبرد حُنین، غنیمت بسیاری به چنگ مسلمانان افتاد. حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم به هنگام تقسیم غنایم، به تازه مسلمانان مکّه سهم بیشتری دادند تا در مسلمانی دلگرم و به اسلام خوشبین شوند. این کار پیامبر سبب گردید تا برای بیشتر مهاجر و انصار که از فلسفه کار حضرت بی خبر بودند سؤال ایجاد شود و در این میان، منافقان فرصت یافتند تا زبان اعتراض بگشایند و به بدگویی از پیامبر پردازند.
پیامبر، علّت کار خود را شرح دادند و مؤمنان بدان راضی شدند.
خداوند می فرماید: شایسته بود به آنچه خدا و پیامبرش به آنان دادند راضی و خوشنود باشند و بگویند:
حَسْبُنا اللّهُ سَیُؤْتِینا اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنّا إِلی اللّهِ راغِبُونَ؛
[1]
خداوند ما را بس است، به زودی خداوند از فضلش، و پیامبرش به ما می دهند، ما به سوی پروردگار رغبت و میل داریم.
