بهار حُسن (شعر)[۱]

ای امام مجتبی! ای فاتح اقلیم جود

ای که همتایت نیامد در همه مُلکِ وجود

ای جمالِ بی مثال حق که حُسن روی تو

از همه خوبان عالم گوی سبقت می ربود

ای که دست لطف تو در خانه هر بی نوا

روز و شب، بند بلا از پای دل ها می گشود

تا بشوید ژاله گرد غم ز باغ آرزو

تا بروید لاله در گلزار هر بود و نبود

تا کند کافر ز بغض آل پیغمبر زیان

تا برد مؤمن ز حبّ حیدر کرّار سود

تا پی اِحیای دین باشند مردان خدا

گاه در حال قیام و گاه در حال قعود

این ندا آید به گوش جان که در فضل و کرم

آن که همتایش نیامد زیر این چرخ کبود

مظهر صلح و صفای ذات سرمد، مجتبی است

نور چشم و راحت جان محمد صلی الله علیه و آله ، مجتبی است

بیار مژده که نور خدا درخشان شد

ز هیبتش، دل اهریمنان هراسان شد

چو کبک را خبر آمد که موسم شادی است

به طرف نسترن و یاسمن خرامان شد

به جغد شوم و به زاغ سیاه و کرکس، گوی

خزان سر آمد و بزم هزاردستان شد

رسید نوبت فخر زمین به عرش برین

به خیل ظلمت شب گو که نورباران شد

دمید نور ولایت ز آسمان کمال

چراغ راه هدایت در این شبستان شد

گذشت دور فرومایگان نابخرد

زمان شادی و جشن فرشته خویان شد

ستاره سحری در تلألؤ است و فروغ

بهار حُسن پدید آمد و گلستان شد

شنیده ام که شب نیمه ماه رمضان

ز بحر حُسن جهان، گوهری نمایان شد

در آن شب سیه فتنه های پر وحشت

به آسمان امامت چو شمس تابان شد

اگر حسین بود قهرمان خون و قیام

حَسن به صلح، یکی قهرمان دوران شد

نصیب آل علی، نام نیک و جاویدان

شکست و خواری و نکبت ز آل سفیان شد

درود باد بر آن رهبری که خانه وی

پناه گاه یتیمان و مستمندان شد

شکُفت غنچه رویش به عرصه گیتی

خزان سر آمد و یک باره نوبهاران شد

نیای اوست پیمبر، پدر اوست علی

پس از شهادت او، ثانی امامان شد

زبان ناطق او ترجمان دین نبی

به جود و مهر و سخا سرور کریمان شد

نهال پاک وی از سرزمینِ علم دمید

به حق، مبیّن اسرار ناب قرآن شد

ز علم و حکمت و دانش چنان دلش سرشار

که قبله دل آگاه اهل ایمان شد

کسی که بیست سفر در پی اطاعت حق

پیاده پای، سوی کعبه ره سپاران شد

اَیا امام به حق، ای خلیفة الرحمان

به پیروی تو صبحی ز اهل عرفان شد

شب قدر است ای دل، نیمه ماه صیام آمد

سروش غیب گفتا، مجتبی، دوم امام آمد

ز بام آسمان ها، نورباران تا فضای خاک

به بیت حضرت زهرا علیهاالسلام نگر ماهِ تمام آمد

گلی از گلشن آل محمد صلی الله علیه و آله آشکارا شد

ز صلحش مکتب آل محمد صلی الله علیه و آله مستدام آمد

قیام سرخ عاشورا، حسین بر پا به دنیا کرد

ولی صلح حسن، بنیان این نیکو قیام آمد

شبی زیبا گلی رعنا پدید از دامن زهرا

ز صلحش، مکتب اسلام را بس انسجام آمد

جمال دومین ماه منیر عشق پیدا شد

ز صلحش، مکتب شیعه بری از اتهام آمد

شب عشق است یا هنگام وصل چهره معشوق

ز میلاد شریفش، دهر را نیکو نظام آمد

خموشی پیشه کن ای مسکین ز توصیفش

به درگاه شریفش، هدیه ما یک سلام آمد