یکی از قدیمی ترین فرق اسلامی که نقطه آغاز آن به نیمه اول قرن اول هجری باز می گردد، فرقه عثمانیه است، عنوان عثمانیه بر یاوران و پیروان عثمان بن عفان (خلیفه سوم) اطلاق می شود. کسانیکه در مقابل بدگویی ها و خرده گیری های مخالفین عثمان ایستادند، این گروه شاخه ای از اصحاب عمر بن خطاب (خلیفه دوم) که به «عمریه» مشهورند، می باشند.
عثمانیه در مقابل کسانی که بر عثمان خرده می گرفتند و از پیشینیان او بالاخص ابوبکر انتقاد می نمودند بر آن شدند تا مقام او را بالا ببرند و در این راستا فضایلی را برای او برشمردند تا بتوانند مخالفین او را محکوم و سرکوب نمایند.
عثمانیه در مرحله اول اسلام آوردن ابوبکر را، اسلام آوردنی بی نظیر نشان دادند و بتبع چنین مقامی شایسته چنان فضایلی در مرحله بعد بین فضایل او و علی علیه السلام سنجشی انجام دادند و مواردی را همانند:
همراهی ابوبکر با پیامبر در غار ثور
مفتخر شدن به لقب صدیق از جانب رسول الله
همراهی ابوبکر با پیامبر در فتح مکه
امامت جماعت مسلمین در بیماری و رحلت پیامبر اسلام از فضایل مختص ابوبکر برشمردند .
در مقابل پیروان و دوستداران علی علیه السلام، اسلام علی علیه السلام را برتر از اسلام ابوبکر می دانند و می گویند:
علی فقیه تر از ابوبکر بود.
علی در نماز صدقه داد.
سوره کاملی در شأن او و اهل بیتش نازل شد.
پیامبر به او فرمود: «انت منی کهارون من موسی و. . .».
شیعیان فضایل ادعایی ابوبکر را نمی پذیرند و عیب جویی های عثمانیه بر علی علیه السلام را سخنانی بی پایه می دانند.
نکته مهم و اساسی در این بحث آن است که باید توجه داشت نقطه محوری تمامی این مباحث مسأله امامت هست. پس می توان گفت این نزاع بیش از آنکه یک اختلاف اعتقادی و دینی باشد یک موضعگیری سیاسی اجتماعی است.
