به گزارش ایسنا به نقل از دیلی‌میل، در بامداد شنبه(23 بهمن) ابتدا یک ماه گرفتگی بر روی ماه کامل زمستانی (ماه برفی) رخ خواهد داد و سپس چند ساعت بعد، دنباله‌دار 45P موسوم به "سال نو" نیز پس از نزدیک شش سال به نزدیکترین فاصله خود از زمین می‌رسد.
ماه برفی بطور سنتی به ماه کامل ماه فوریه در آمریکای شمالی گفته می‌شود زیرا در سردترین و برفی‌ترین ماه سال رخ می‌دهد. برخی بومیان آمریکایی همچنین به این ماه کامل، ماه گرسنگی نیز می‌گویند زیرا شکار در شرایط سرد و برفی این ماه دشوار است.
ماه‌گرفتگی زمانی رخ می‌دهد که زمین بین ماه و خورشید در یک خط قرار می‌گیرند. این هم‌ترازی باعث می‌شود که سایه زمین بطور کامل روی ماه افتاده و خسوف رخ بدهد.
طی رویداد بامداد شنبه، ماه با عبور سایه زمین از برابرش، به تدریج به رنگ نقره‌ای تیره‌تر در خواهد آمد. از آنجایی که سایه بیرونی پراکنده‌تر زمین روی ماه می‌افتد باعث ایجاد یک سایه ظریف‌تر نسبت به گرفتگی جزئی یا کلی می‌شود و به آن ماه‌گرفتگی نیمسایه گفته می‌شود.
اما به دلیل صاف بودن آسمان در شب مذکور، تاریک‌تر شدن ماه مشهود خواهد بود.
این رویداد در اروپا، آفریقا و غرب آسیا در اواخر شب در جنوب آسمان دیده خواهد شد و اهالی شمال، جنوب و مرکز آمریکا در شرق آسمان می‌توانند بهترین دید را داشته باشند.
در ایران، ماه در ساعت 02:05 دقیقه بامداد شنبه(23 بهمن) وارد نیمسایه زمین شده و درساعت 04:14 بامداد به اوج گرفت خود می‌رسد که در آن زمان بخش‌های شمالی آن تیره‌تر دیده خواهد شد. این ماه‌گرفتگی در ساعت 6:24 صبح به پایان خواهد رسید.
علاوه بر ماه گرفتگی نیمسایه، همچنین دنباله‌دار 45P به نزدیکترین فاصله خود از زمین از سال 2011 تاکنون خواهد رسید. این دنباله‌دار صبح روز 11 فوریه (23 بهمن) در آسمان در صورت‌فلکی "هرکول" قابل مشاهده خواهد بود و سپس از میان صور فلکی تاج شمالی، گاوران، تازی‌ها و دب اکبر عبور خواهد کرد.
فاصله دنباله‌دار سال نو از زمین در این نزدیکی حدود 12 میلیون کیلومتر خواهد بود و برای مشاهده آن باید از دوربین یا تلسکوپ دستی استفاده کرد. این جسم سماوی هر پنج سال یک بار به داخل منظومه شمسی باز می‌گردد و سر آن درخششی به رنگ سبز-آبی دارد. دنباله‌دار 45P مجددا در سال 2022 به سمت زمین بازخواهد گشت.
ماه فوریه محل نمایش رویدادهای جالب دیگری نیز هست و بطور مثال، فردا بارش شهابی آلفا قنطورسی نیز آغاز خواهد شد که هرساله در اوایل فوریه رخ می‌دهد. این بارش در سال 1969 کشف شد.
از سوی دیگر در روز 15 فوریه، ماه و مشتری در کنار هم در یک قاب در آسمان قرار خواهند گرفت و روز 20 فوریه نیز زحل به ملاقات ماه خواهد پرداخت.
روز 26 فوریه (هشتم اسفند) نیز یک خورشیدگرفتگی حلقوی رخ خواهد داد که ساکنان جنوب کشورهای شیلی و آرژانتین و جنوب اقیانوس اطلس در قاره آمریکا و کشورهای آنگولا و کنگو درقاره افریقا این پدیده را مشاهده خواهند کرد.
این گرفت زمانی رخ می‌دهد که ماه در "اوج زمینی" قرار دارد و نمی‌تواند خورشید را به طور کامل بپوشاند. جنوب کشور آمریکا و جنوب غرب آفریقا این گرفت را به صورت جزئی مشاهده خواهند کرد اما در ایران قابل مشاهده نخواهد بود.
