در سلسله کاروان فضیلت و قافله حکمت، حکیم میرزا ابوالحسن جلوه زواره ای برجستگی خاصی دارد. این نمونه والای جهاد فکری و پاسدار بزرگ حکمت شیعی از سلاله پاک خاندان عترت و طهارت می باشد که زندگی، آثار و اندیشه هایش می تواند برای مشتاقان فضایل و انسانهایی که جهت کسب معارف و تزکیه نفوس می کوشند سرمشق باشد. او در زمره اندیشمندان اسلام است که کوشید تا فروغ اندیشه اسلامی را به درون جانها و روانهای مشتاق بتاباند و تشنگان معرفت را از چشمه جوشان عرفان و فلسفه برخوردار کند. این دانشمند، زیر بنای آگاهی های خود را معارف دینی و حقایق قرآنی و فرهنگ اهلبیت علیهم السلام قرار داده و خود را در حصار اندیشه های خشک فلسفی محبوس نکرد و ضمن تدریس و تحقیق به مسائل اجتماعی توجه داشت و در جهت رفع گرفتاری انسانها در حد توان تلاش داشت. از دوران کودکی با عشق به اهلبیت علیهم السلام تربیت گردید و به تدریج با کسب کمالات و افزایش معرفت نسبت به این خاندان جاذبه ای از محبت و پیوندی قلبی با خاندان وحی بر اعماق وجودش بیش از پیش جای گرفت.
این حکیم نامدار قناعت را پیشه خود ساخت و به نسبت کاستن از تمایلات، خویش را از اسارت امور ناپایدار رهایی داد و با عزت نفس و مناعت طبع زیست و در اندیشه و عمل به این حالت پایدار بود چنانچه در سروده ای گفته است:
از دولت قناعت خوش زیستم به عز
ای وای اگر نبودی این گون هنر مرا
و در بیتی دیگر نفرت خویش را از تشکیلات حکومتی و پادشاهان ابراز داشت:
ما گداییم و نیاریم فرو سر به شهان
این سخن ما به همه بوم و به هرجا زده ایم
حکیم جلوه در مدت 41 سال تدریس در مدرسه دارالشفای تهران شاگردان متعددی را تربیت نمود که هرکدام از آنان خود مدرس نامدار و دانشور فرزانه به حساب می آیند. در میان این شاگردان، آیة الله العظمی میرزا محمد علی شاه آبادی (استاد حضرت امام خمینی قدس سره) قابل ذکر است که امام راحل مجذوب صفای معنوی و لطافت روحی او بوده است. مرحوم آیة الله میرزا علی اکبر یزدی حکمی در مکتب جلوه حکمت و ریاضیات را فرا گرفت که حضرت امام خمینی قدس سره در شهر مقدس قم ازمحضرش استفاده کرد. سید حسین بادکوبه ای نیز ریاضیات و فلسفه را نزد جلوه آموخت که خود مدتی استاد فیلسوف عالیقدر، مفسر کبیر علامه طباطبایی بود.
گرچه حکیم جلوه به قول خویش تصنیف و اثر مستقلی از خود به یادگار ننهاد; ولی از این فرزانه وارسته حدود 25 رساله، حاشیه و شرح بر آثار فلسفی و عرفانی قدما باقی است که اغلب آنها به حلیه طبع آراسته نشده و به صورت نسخه های ارزشمندی در کتابخانه های معتبر کشور نگهداری می شود.
در بهار سال 1373 با تلاش پیگیر نویسنده جوان غلامرضا گلی زواره مراسم صدمین سالگرد رحلت این حکیم، در موطنش زواره برگزار شد که گروهی از اساتید حوزه و دانشگاه، عده ای از مسئولان فرهنگی استان اصفهان، جمعی از نویسندگان و محققان و تنی چند از بستگان حکیم جلوه در این محفل با شکوه حضور داشتند که طی آن، شخصیت های ارزشمندی همچون حضرت آیة الله سبحانی، علامه حسن زاده آملی، استاد علی دوانی و... با سخنان شیوا و شیرین و پر محتوای خویش ابعاد شخصیتی و جنبه های معرفتی حکیم جلوه را برای حاضران تشریح نمودند.
حضرت آیة الله سبحانی درباره این مراسم فرمود:
«مراسم بزرگداشت حکیم فرزانه، آیت بزرگ خدا که در زادگاهش زواره برگزار شد از سادگی و در عین حال جلالت معنوی برخوردار بود. جملاتی که بر روی پارچه ها نوشته شده بود همگی از تجلی یک روح عرفانی و معنوی حکایت می کرد. این جانب در سمینارهای متعددی شرکت کرده ام ولی روح عرفانی ومعنوی ای را که بر این مراسم سایه افکنده بود، تنها نظیر آن را در بزرگداشت استاد بزرگ مرحوم آیة الله علامه سید محمد حسین طباطبایی قدس سره در کازرون دیدم ».
پس از آن مراسم، تصمیم گرفته شد تا به پاس تجلیل از تلاشهای علمی و فرهنگی حکیم جلوه یادنامه ای تهیه و به پیشگاه علاقمندان به حکمت و معرفت تقدیم شود. کتاب «گلشن جلوه » که حاوی مقالاتی از اندیشمندان حوزه و دانشگاه می باشد و به اهتمام نویسنده معاصر غلامرضا گلی زواره به طبع رسیده است، ماحصل این تلاش می باشد. اثر یاد شده در چهار بخش تنظیم شده است:
بخش اول که عنوان بوستان حکمت برای آن برگزیده شد، حاوی مقالات عرفانی و فلسفی به همراه معرفی تعدادی از آثارحکیم جلوه می باشد.موضوعات این بخش عبارتند از:
آفتاب معرفت، آیة الله حسن حسن زاده آملی;
مکتب تفکیک، کدام تفکیک؟ آیة الله شیخ جعفر سبحانی;
جایگاه خرد در منابع استنباطی، آیة الله محمد ابراهیم جناتی;
عرض ادب به پیشگاه دو حکیم الهی (صدرای شیرازی جلوه زواره ای)، آیة الله رضا استادی;
عقل از دیدگاه عارف، حجة الاسلام والمسلمین حسن روضاتی;
بازنگری در حرکت جوهری، حجة الاسلام والمسلمین علی عابدی شاهرودی;
معرفی، تبیین و ترجمه رساله حرکت در جوهر حکیم جلوه زواره ای، حجة الاسلام و المسلمین حسن ممدوحی;
ربط حادث به قدیم یا متغیر به ثابت حجة الاسلام و المسلمین، محسن غرویان;
رسالة فی بیان استجابة الدعاء للحکیم جلوه، حجة الاسلام والمسلمین سید هادی طباطبایی;
رسالة «القضیة المهملة هی القضیة الطبعیة » للحکیم جلوه، حجة الاسلام و المسلمین عزالدین رضانژاد.
در بخش دوم با نام گلستان اندیشه شامل مقالات ادبی، فرهنگی و تاریخی، که موضوعات آن به شرح زیر است:
جلوه کمال، حجة الاسلام و المسلمین جواد محدثی;
شرح حال جلوه به قلم خودش;
مختصر شرح احوال میرزای جلوه، حکیم میرزا محمد طاهر تنکابنی;
عالمی نامدار، حجة الاسلام و المسلمین حسن رمضانی;
جلوه شعری حکیم جلوه، حجة الاسلام والمسلمین احمد صادقی اردستانی;
سید حکیمان، استاد محمد حسن رجائی زفره ای;
به یاد حکیم از یاد رفته، میرزا محمد طاهر تنکابنی، دکتر حسن فقیه عبد اللهی;
دانشوری مبارز (سیری در زندگانی آیة الله حاج شیخ عبد النبی نوری شاگرد حکیم جلوه)، گلبهار رئیسی;
سید حسین بادکوبه ای شاگرد جلوه و استاد علامه طباطبایی، دکتر عبد الحسین شهیدی;
محیط تحقیق (سیری در زندگانی استاد سید محمد محیط طباطبایی)، استاد سید عبد العلی فناء توحیدی.
شمس الحکماء (سید علی اکبر فتوحی زواره)، استاد محمود مولوی;
پزشک شاعر (یادی از دکتر فتوحی طباطبایی زواره)، استاد مرتضی شفیعی اردستانی;
ارج رنج، دکتر سید محمد علی احسانی طباطبایی;
خسرو اقلیم دل، سروده ای از شهاب تشکری شاعر کویر;
محفلی با شکوه، حجة الاسلام و المسلمین سیدعباس رفیع پور;
یاد ماندگار، غلامرضا گلی زواره;
معرفی کتاب، غلامرضا گلی زواره.
مقالات بخش سوم که گلشنی در باغ فضیلت نام دارد توسط تدوین کننده یادنامه (گلی زواره) به رشته تحریر درآمده اند وعبارتند از: رفیع الدین طباطبایی متکلم و فقیه عصر صفوی; مشعلدار حکمت; زواره موطن حکیم جلوه; روایت معرفت; مدرس دیانت در عرصه سیاست.
در چهارمین بخش که ضمایم کتاب است نکته ها و گفته هایی درباره حکیم جلوه آمده و نیز مدارکی از آثار قلمی آن حکیم و چندین تصویر، زینت بخش این مجموعه هستند. ناگفته نماند که این کتاب در بهار سال 1375 توسط انتشارات قیام در شهر مقدس قم با تیراز سه هزار نسخه منتشر شده است.