به گزارش خبرنگار مهر، در ریزش شان مدیریت فوتبال ایران در روزهای اخیر یک نکته بیش و پیش از هر نکته دیگری آشکار شد و آن نکته این بود که مدیران و هیات مدیره‌های فوتبال در ایران، حتی مسئولان بین الملل خود فدراسیون فوتبال ایران، بعضا هیچ چیز از فوتبال در دنیا نمی دانند و اطلاعاتشان بسیار محدود است.
به مصاحبه های این روزهای اعضای هیات مدیره استقلال نگاه کنید؛ اکثر آنها می گویند در جریان اتفاقات نیستند. حتی برخی از آنها تاکید دارند که با کمک وزارت امور خارجه این موضوع را حل می کنند در حالیکه فیفا تاکید دارد که فوتبال نباید سیاسی باشد و حتی اگر بفهمد که دولتی در کار فدراسیون فوتبالش دخالت کرده آن فدراسیون را محروم می کند. حتی کنفدراسیون آسیا هم مجوز حضور در لیگ قهرمانان را برای باشگاه هایی که دولتی باشند اصلا صادر نمی کند!
در آن سو عباسی علیه آجرلو حرف می زند و دیگر اعضا یا اصلا نظری ندارند یا نمی دانند سیستم « tms » چیست. مدیران عامل هم اوضاعی بهتر ندارند، در واقع آنها از قوانین فوتبال نه تنها بی خبرند بلکه تلاشی هم برای یادگیری ندارند و به این ترتیب در مواقع اینچنینی همه شوکه می شوند.
مقصر این اتفاق ها اما خود هیات مدیره نیستند بلکه آنهایی هستند که اینها را برای باشگاه ها انتخاب می کنند. در واقع هیات مدیره باشگاه ها حیات خلوت نمایندگانی است که پست نگرفته اند و بدترین بخش اینجاست که حتی پس از ورود به این بخش هم تلاشی برای تلمذ قوانین وجود ندارد و آن نمایندگان همچنان درگیر حاشیه های کارهای غیر ورزشی خودشان هستند.
کاش اگر غیر ورزشی ها به فوتبال می آیند پیش از ورود یا پس از ورود به این عرصه کاملا این بعد را جدی بگیرند و کار را درست جلو ببرد نه اینکه بیایند و هیچ نکته درستی را در نظر نگیرند. این موضوع باید توسط وزرا هم مورد توجه قرار بگیرد.