نامی است که در اغلب مدارک علمی برای Berce de perse ذکر شده است.گلپر به گیاه و در عین حال گرد حاصل از دانه ساییده آن نیز گفته می شود.به فرانسویBerce de perse و به انگلیسی Persian marjorramگفته می شود.گیاهی است از خانوادهUmbelliferae ،نام علمی انHeracleum persicum Desf. می باشد.
مشخصات
گیاهی است علفی چند ساله و کلیه اعضای آن معطر می باشد.برگهای ان با چاکهای عمیق به شکل پنجه غاز شبیه برگ انژلیکا به طوری که این چاکها برگ را به چند نیمه برگ تقسیم می کندو هر نیمه برگ نوک تیز و دندانه دار است.گلهای آن سفید ،مجتمع به صورت چتر در انتهای ساقه های گل دهنده در قسمت بالای گیاه ظاهر می شود.میوه ان تخم مرغی کمی ضخیم و معطر به رنگ سبز تیره به طول 5/1-1 سانتی متر است.
این گیاه در دامنه های البرز ،شمیرانات،و ییلاقات اطراف تهران در تهران وگچسر و در مناطق غرب ایران به طور خودرو می روید.
ترکیبات و خواص
از نشر ترکیبات شیمیای در گیاه گلپر بخصوص در دانه های ان اسانس روغنی فرار وجود دارد که از گرد آن برای معطر ساختن بعضی غذاها استفاده می شود.از نظر خواص درمانی گلپر ضد نفخ است و به هاضمه و رفع سو هاضمه کمک میکند.
در مدارک دیگری از جمله آقای حسین گل گلاب در گیا،گونه دیگری از را به نام گلپر ذکر کرده است که تصور نمی رود در ایران بروید.این گونه را به فرانسوی Grande berande گویند.گیاهی است از خانوادهUmbelliferae ،نام علمی انHeracleum spondylium است.این گیاه دو ساله است با برگهای پنجه ای پوشیده از کرک.ارتفاع آن تا 5/1 متر می رسد،گلها سفید مجتمع به صورت چتر در بالای گیاه ،در اوایل تابستان ظاهر می شود.این گیاه در اوایل رشد علوفه خوبی برای دام است ولی همین که مسن می شود خشبی شده و در ضمن سمی می شود.
در ارضی مرطوب می روید.انتشار آن به سرعت انجام می گیرد ونوعی علف هرز سمجی است که برای از بین بردن آن باید آن را قبل از ظهور گلها و به دانه نشستن ،کند و از بین برد.
منبع:www.taamasrar.com