بسم اللّه الرحمن الرحیم
از مسائل مسلّم در تمام شرائع سماوی، حرمت نفس انسانی، و کرامت اوست، و قرآن مجید از کرامت انسان در تورات و قرآن با این جمله یاد می کند:
«انّه مَنْ قتل نَفسْاً بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فسادٍ فِی الأرض فَکَأَنّما قَتَلَ النّاسَ جَمِیعاً».(1)
«هر کس انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در روی زمین بکشد، چنان است که گویی همؤ انسان هارا کشته است».
پیامبر گرامیصلَّی اللّه علیه و آله و سلَّم در خطبؤ حجّة الوداع حرمت خون انسان مسلمان را در حدّ حرم الهی یاد کرده، آنجا که می فرماید:
«فانّ دماوءکُمْ وَ أموالَکم علیکم حرام کحرمةِ یومِکُم هذا فی شَهْرِکُم هذا فی بلدِکُم هذا».(2)
«احترام خون و مال شما به سان احترام روز عید قربان و ماه حرام و حرم الهی است».
خداوند در ده فرمانی که به عنوان «جوامع الکلم» بر قلب پیامبرصلَّی اللّه علیه و آله و سلَّم نازل فرموده تحریم کشتن انسان را یکی از آن ده فرمان موءکد قرار داده،و می فرماید:
«ولا تَقتُلوا النَّفْس الّتی حَرّم اللّه إِلاّ بالحَقّ».(3)
«انسانی را که خداوند محترم شمرده مکشید مگر به حق و از روی استحقاق».
سخن دربارؤ حرمت انسانی از نظر شرایع آسمانی فزون تر از این است که در این مختصر بازگو شود، هدف از این گفتار، تذکر نکته ای است و آن این که همؤ جوامع غربی و شرقی بر حرمت انسانی تأکید دارند و منشور حقوق بشر را امضا کرده و شعار همگی مبارزه با تروریسم است، این سخن در حدّ شعار، بسیار شایع و گسترده است، ولی در مقام عمل، آنچه امروز احترام ندارد، خون انسان های بی گناهی است که به وسیلؤ افرادی که آلت دست دولت ها و یا گروه های منحرف قرار گرفته اند، به ناحق ریخته می شود، و هیچ اشکی بر این قربانیان و ویرانی ها ریخته نمی شود، و فقط پیام های تسلیت و احیاناً تبرّی مبادله می گردد.
شاید در هیچ دوره ای مانند عصر ما، کرامت بشر زیر پا نهاده نشده، و روزی نمی گذرد که زن و مرد، کوچک و بزرگ، قربانی تروریسم نگردند.
البته تروریسم در منطقه به دو صورت خود را نشان می دهد:
1. تروریسم دولتی که در رأس آن کشتارهای دسته جمعی دولت اسرائیل در سرزمین های اشغالی و آمریکا در کشور عراق قرار دارد.
2. تروریسم به ظاهر غیر دولتی امّا در واقع هدایت شده به وسیلؤ دولت های فرصت طلب که از آنها به عنوان عِدّه و عُدّه حمایت می کنند.
ما با انگیزه ها و علل این نوع کشتارها کاری نداریم، ولی یادآور می شویم که در حافظؤ تاریخ، این مقطع از زندگی بشر، به عنوان سیاه ترین صفحات، ثبت خواهد شد، که در آن بدون پروا، شب و یا روزی نمی گذرد، مگر این که گروهی به وسیلؤ همین انسان نماها کشته می شوند و به زیر خاک می روند.
جاری شدن این رودهای خون و ناتوان ماندن تمدّن غربی از جلوگیری از این کشتارها که همه را در وحشت فرو برده، و یادآور توحش عصر جاهلیت است، خود نشانؤ آن است که ایدئولوژی غربی که اساس آن را توجّه به لذّت و بهره گیری های مادی تشکیل می دهد، در بالا بردن منزلت انسان ها و جلوگیری از این نوع قتلهای بی رحمانه بسیار بسیار ناتوان است.
اینجاست که خردمندان باید چاره اندیشی کنند، تا کی این وضع می تواند ادامه پیدا کند.چاره این دردها جز احیای معنویت و گرایش های دینی چیز دیگری نیست تا روح بشر، با ایمان، تلطیف یافته و انگیزه های او دگرگون گشته و لذّت و تعالی خود را در خدمت به انسان جستجو کند نه در کشتن و دریدن انسان ها، او باید از سرپرستی یتیم و زنان بیوه، و سالمندان و از کار افتادگان بیشتر لذت ببرد تا سکس و خشونت.
البته پشت سر بسیاری از این کشتارهای بیرحمانه، دست صهیونیسم در کار است، و قرآن دربارؤ آنان می فرماید:
«کُلَّما أُوقدوا ناراً لِلْحَرب أَطفأها اللّه».(4)
«هر زمان آتش جنگی افروختند، خداوند آن را خاموش ساخت».
این بار نیز این فتنه ها و فسادها و کشتارها و ویرانگری ها پایان می پذیرد و صلح و صفا و برادری و برابری و مهر و عاطفه در پرتو خورشید مکه(حضرت مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف) بر جهان حاکم خواهد شد.
«وَلَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکرْ أَنَّ الأَرضَ یَرِثُها عِبادی الصّالِحُون».(5)
((درزبوربعدازذکر(تورات )نوشتیم بندگان شایسته ام وارث حکومت زمین خواهندبود)).
1 . مائده/32.
2 . وسائل الشیعه، ج19، باب 1، از ابواب قصاص نفس، حدیث3.
3 . انعام/151.
4 . مائده/64.
5 . انبیاء/105.
