به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، میثم لباف خانیکی، سرپرست هیات کاوش و گمانه زنی در محوطه بازه هور شهرستان مشهد گفت: در کاوش و گمانه زنی فصل جاری تعداد زیادی ستون های فرو افتاده و برجا کشف شد که نشان از وجود بنایی ستوندار در جانب شرقی چهارتاقی دارد.
به گفته این باستان شناس ، کاوش و گمانه زنی در محوطه بازه هور به همت گروهی از کارشناسان باستان شناسی دانشگاه تهران، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان رضوی انجام شد.
سازه چهار تاقی بازه هور
وی گفت : آثار مکشوفه نشان می دهد که این بنا همانند سازه چهارتاقی با بهره گیری از سنگ و گچ ساخته شده و از مساحتی بالغ بر 250 مترمربع برخوردار بوده است. علاوه بر کاوش جبهۀ شرقی چهارتاقی، بخشی از برنامۀ فصل جاری به تعیین عرصۀ محوطه استقراری اختصاص یافت که در جنوب چهارتاقی بازه هور گسترده شده است.
میثم لباف خانیکی گفت: در نتیجۀ مطالعات آرکئوژئوفیزیک توسط دکتر کوروش محمدخانی و ایجاد 12 گمانه پیرامون محوطۀ مزبور، مشخص شد این محوطه دارای وسعتی در حدود 10 هکتار بوده و شامل فضاهای مسکونی و قبرستان هایی متعلق به دورۀ ساسانی و اوایل دوران اسلامی است.
آثار دوره های ساسانی و اسلامی
به گفته وی، در آخرین مرحله از برنامۀ فصل جاری، با بهره گیری از اصول حفاظت اضطراری، ستون ها و دیوارهای مکشوفه با استفاده از دیوارک های آجری حفاظت و سطح گمانه ها با خاک نرم و شن پوشش داده شد.
او در ادامه با اشاره به تحقیقات متعددی که در یک قرن اخیر درباره چهارتاقی بازه هور صورت گرفته است، گفت: برای اولین بار کاوش های باستان شناسی در سال 1393 نقشۀ اصلی این بنا را آشکار ساخت و به شناسایی بخشی از یک بنای باشکوه در جانب شرقی چهارتاقی منجر شد. به دنبال کشفیات فصل نخست کاوش، مطالعات باستان شناسی در فصل جاری بر جبهۀ شرقی چهارتاقی تمرکز یافت.
میثم لباف خانیکی، چهارتاقی بازه هور را بنایی متعلق به دوره ساسانی دانست و گفت: این اثر که به عنوان نخستین اثر استان خراسان، به سال 1310 خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده، یکی از معدود بناهای باقی مانده از دوران پیش از اسلام در حوزۀ فرهنگی شرق ایران به شمار می رود.
سرپرست هیات کاوش و گمانه زنی در محوطه بازه هور افزود: آثار و شواهد سطحی در اطراف بنای چهارتاقی بازه هور نشان می دهد که این اثر، بنای منفردی نبوده و سازه هایی در جبهه جنوبی و شرقی آن وجود داشته است.
