به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، در تصاویر ارسالی جدید فضاپیمای "کاسینی"(Cassini) که در ماههای پایانی ماموریت خود به سر میبرد، دریاهای هیدروکربنی که سطح "تایتان"(Titan) بزرگترین قمر زحل را پوشاندهاند بسیار آرام و بدون موج دیده میشوند به طوریکه ارتفاع امواج آنها به طور میانگین کمتر از سه سانتیمتر است.
تایتان بزرگترین قمر زحل است که در فاصله 1٫2 میلیارد کیلومتری از خورشید واقع شده است. تایتان بسیار کندتر از زمین به دور خود میچرخد، به طوریکه یک روز تایتان در حدود 16 روز زمین است.
تایتان توسط چشم غیرمسلح قابل رؤیت نیست ولی میتوان آن را توسط تلسکوپهای آماتوری و یا حتی برخی دوربینهای چشمی قوی مشاهده نمود.
این قمر غالباً قمری با مشخصات سیاره خوانده میشود و دومین قمر بزرگ در سامانه خورشیدی است.
جو تایتان غالباً از نیتروژن و هیدروکربنها تشکیل شده است و دارای متان و اتان نیز هست. وجود باد و باران سطح تایتان را به شکلی مشابه سطح زمین تبدیل کرده است.
ماهوارههای زیادی وجود زیست و یا مراحل ابتدایی پیدایش شرایط پیشا-زیستی در تایتان را مورد کاوش قرار دادهاند.
تایتان دارای جوی نسبتاً فشرده و شبیه به زمین در دوران شکلگیری آن است. اما با توجه به سرمای شدید (منهای 180 درجه) در قمر تایتان، وجود زیست از نوع زمینی در آن بعید به نظر میرسد.
در بررسی سه دریاچه بزرگ در نیمکره شمالی این قمر مشخص شده است که کمترین ارتفاع امواج این دریاها یک سانتیمتر و بیشترین ارتفاع آنها 20 سانتیمتر است که نشان دهنده آرام بودن جو و وزش بسیار کم باد در این قمر است.
"سیریل گریما"( Cyril Grima) یکی از محققان موسسه تحقیقات ژئوفیزیک دانشگاه تگزاس گفت: مطمئنا پروژه ارسال یک کاوشگر که بتواند مانند قایق روی سطح این دریاها حرکت کند میتواند بسیار جالب باشد.
قمر تایتان تنها جرم آسمانی است که همانند زمین دارای مایعات غیر فرار در سطح خود است که البته این مایعات آب نیستند.
برخی از محققان بر این باورند که امکان وجود حیات در این دریاهای هیدروکربنی وجود دارند هرچند که بدون شک این گونه از حیات با حیات جانوری موجود در دریاهای زمین متفاوت خواهد بود.
در زیر سطح تایتان، ترکیباتی از آب و آمونیاک وجود دارد. این اقیانوس زیرسطحی در حقیقت یک لایه مایع است که محتوی ترکیباتی از آب و یا آب ترکیب شده با آمونیاک است و در ژرفای بین 100 تا 200 کیلومتری از سطح آن قرار گرفتهاست.
ساختار درونی تایتان از یک لایه یخی تشکیل شده است که از هسته سنگی آن از طریق یک لایه مایع جدا شده است. این ویژگی موجب میشود که سطح جامد تایتان از بادهای فصلی حاضر در اتمسفر آسیب نبیند.
گریما در رابطه با ویژگیهای جوی تایتان میگوید: اتمسفر این قمر بسیار پیچیده است و میتواند مولکولهای ارگانیک زیادی را ایجاد نماید که به آنها مولکولهای بنیادین حیات نیز اطلاق میشود و میتوانند در شرایط آزمایشگاهی مولکولهای پیچیدهتری را به وجود بیاورند که به ایجاد حیات منتهی میشوند.