در سال امام امیرالمؤمنین از لحاظ عملی چقدر به سیره آن حضرت نزدیک شدیم؟ سال 1379 شمسی با تمام فراز و نشیب ها، کامیابیها و ناکامیها و تلخی ها و شیرینیها گذشت و یک سال دیگر بر عمر پربرکت انقلاب اسلامی افزوده شد. از ویژگیهای سال 79 این بود که مزین به نام مقدس امام امیرالمؤمنین علی علیه السلام شده بود و این نامگذاری به این منظور بود که در این سال چه از لحاظ نظری و چه از لحاظ عملی به دیدگاهها و نظریات و سیره آن بزرگوار نزدیک و نزدیکتر شویم.
مراکز علمی و فرهنگی، در سال گذشته در این زمینه گامهای مهمی برداشتند و همایش ها و بزرگداشتها و اجلاسیه های متعددی برگزار کردند و زحمت ها کشیدند و استادان و متفکران دانشگاهی و حوزوی پیرامون شخصیت، دیدگاهها، سیره شخصی و حکومتی و ابعاد دیگر عظمت آن حضرت قلم ها زدند، بحثها کردند و تحلیلها نمودند و از این جهت می توان گفت از لحاظ نظری تا حدی توفیق داشتند و اینها همه جای تقدیر و تشکر دارد.
اما آنچه مهمتر بود، جنبه عملی قضیه بود یعنی هدف این بود که به صورت عینی و در مقام عمل و صحنه زندگی، به سیره آن بزرگوار نزدیک شویم و رفتار و روش او را در عمل، الگوی خویش قرار دهیم، درحالی که این کار، تنها از مراکز علمی و فرهنگی ساخته نیست (گرچه فرهنگ و بینش، خاستگاه و سرچشمه منش و رفتار است) و لازمه این کار، همت و تلاش دستگاه های اجرایی نیز هست.
اینک که سال 79 سپری شده است، جا دارد که در سطح کلان بررسی شود که تاثیر عملی همایش ها و کنگره ها و نشستهای یاد شده، در زندگی فردی و اجتماعی ما چه قدر بوده و طی سال گذشته چه قدر ادارات ما، دانشگاه های ما، بازار ما، خانواده های ما، روابط اجتماعی و خانوادگی ما، کارخانه ها و کارگاههای ما، و.... رنگ علی علیه السلام را به خود گرفت و علی گونه شد؟
البته علی علیه السلام شخصیتی جاودانه و الگویی ابدی و فراتر از زمان و مکان است و همیشه و همه ساله سال علی علیه السلام است و هرگز پیروی از او دیر نخواهد شد. حال که در آغاز سال هشتاد هستیم، امسال را سال پیروی عملی از سیره علوی قرار دهیم و از حد حرف و سخن گذشته در عمل کوشیم!
