سید محمد حسین طباطبائی
خداوند عالم که در هر زمان
کند حجتش را به عالم بیان
که امروز به یک کودک هاشمی
نخوانده به قرآن شده عالمی
اگر قطعنامه به ما خوانده شد
اراده به اصلاح سازنده شد
اگر منکری علم معصوم بود
جوابش از این بچه معلوم بود
چو پنهان کند شمس را ابر تار
بود نور ز هر روزنه آشکار
به عالم بود اهل قم حجتی
ز ایشان بود در جهان شهرتی
چو یزدان امام را ز معصوم نمود
همان حکم قطعی به قاصد ستود
چو قائم به قرآن بود حکمران
بود اهل عالم همه کامران
بود اهل حق در جهان رستگار
به تفسیر قائم بود آشکار
چو اتمام حجت کند کردگار
تلقی مکن ساده ای هوشیار
اگر لطف یزدان بود مقتضی
شود مدت غیبتش منقضی
نسیم پیام آور صبح گاه
نوید رها بخشش پرتگاه
هنوز تازه کودک زبان برگشود
نبینی چه تفسیر قرآن نمود
عجیب است چنین معجزه بارها
ز آن چوب موسی که شد اژدها
همین بس بود حکم یزدان حق
بشد ختم مطلب به برهان حق
به سید حسین یار باش ای خدا
مکن «اسعدی » را ز جدش جدا