حاملگی بر میل جنسی زن تاثیر گذاشته و ممکن است او را در برقراری روابط جنسی دچار مشکل نماید. یکی از دلایل کاهش میل جنسی در دوران بارداری تغییرات هورمونی است. لیکن در این باره عوامل غیر هورمونی نیز نقش مهمی را ایفا می کنند. تغییرات بدنی و روانی به طور معنی داری در میل جنسی در دوران بارداری نقش دارند. برای مثال، بسیاری از تجارب زن ها مانند حالت تهوع، کمردرد، درد سینه و سایر شرایط فیزیکی می تواند موجب کاهش تمایل برای ارتباط جنسی شود. به همین ترتیب، تغییرات خلقی نیز با حاملگی مربوط می شوند. برای مثال
افسردگی، تحریک پذیری و سایر اختلالات خلقی با کاهش میل جنسی مربوط می شوند. چنان که ملاحظه می شود دوره ی حاملگی تغییراتی را در روابط جنسی زن ها ایجاد می کند که گاه این تغییرات موجب نابسامانی های قابل توجه ای در روابط زوجین می شود، به طوری که عملکرد غیر طبیعی رفتار جنسی در دوران بارداری باعث پریشانی زن و شوهر و عدم هماهنگی در روابط جنسی زناشویی آنها می شود. بیشتر زن ها باردار علی رغم وجود مشکلات روابط جنسی و نیاز به مشاوره، در مورد آمیزش جنسی و مشکلات آن صحبت نمی کنند. هم چنین این گونه مشکلات روابط جنسی زناشویی حین دوران بارداری و پس از زایمان و آموزش و مشاوره ی به موقع می تواند باعث برقراری ارتباط جنسی مناسب بین زوج ها گردد.
لازم به ذکر است که بین رضایت از روابط جنسی و نگرش نسبت به فعالیت های جنسی همبستگی وجود دارد و نگرش مثبت نسبت به فعالیت های جنسی پیش بینی کننده ی رضایت از روابط جنسی است. گرچه فعالیت های جنسی در طول دوران بارداری نرمال، معمولاً خطری برای مادر و کودک ندارد، لیکن بسیاری از زنان نگرش ها و عقاید منفی درباره ی چنین فعالیت هایی در دوران حاملگی دارند. آنها به دلیل ترس از آسیب به جنین میل جنسی شان از سه ماهه ی اول بارداری به بعد رو به کاهش گذارده و به طور کلی کاهش در علاقه، فعالیت و رضایت جنسی با پیشرفت حاملگی را گزارش کرده اند.
بعضی از زوجین که میل جنسی آنها در دوران حاملگی کاهش می یابد، ممکن است دچار خستگی و افسردگی شوند. ناخشنودی جنسی یکی از مشکلات واقعی برای بسیاری از زوجین است و کارشناسان مسائل جنسی پیشنهاد می کنند که زن و مرد در هیچ شرایطی نباید اجازه دهند که لذت و رضایت جنسی جای خود را به سردی و ملال جنسی بدهد و زن و مرد از این لذت طبیعی و خدادادی محروم شوند.
از بین بردن نگرش منفی نسبت به فعالیت های جنسی در دوران بارداری در کاهش استرس زن و شوهر و تحکیم روابط زناشویی نقش مهمی دارد، لذا به ماماها و متخصصین بهداشت توصیه می شود علاوه بر آموزش روابط جنسی به زن ها، عقاید و نگرش های نادرست آن ها را مدنظر داشته و با ایجاد تغییرات مثبت در نگرش زن ها نسبت به فعالیت های جنسی در طی دوران بارداری، رضایت از روابط جنسی را افزایش و افسردگی را کاهش دهند. توصیه ی کلی این است که مسئله ی مراقبت از زن ها در زمینه ی مشکلات جنسی در لیست برنامه های بهداشتی و آموزشی در دوره های قبل از ازدواج، قبل از حاملگی، حین حاملگی و پس از زایمان قرار گیرد.
منبع:http://www.khanevadeyema.com
/ن
