آزمایشهای اتمی هند، و به دنبال آن آزمایش های اتمی پاکستان، یکبار دیگرخطر استفاده از سلاح اتمی در مناقشات بین کشورها را مطرح نمود و خاطره دوران جنگ سرد بین دو قدرت اتمی شوروی(سابق) و آمریکا را در خاطره ها زنده کرد. اقدام پاکستان به آزمایشهای اتمی که ناشی از نگرانی امنیتی این کشوراز نیروی اتمی هند است، قابل درک است اما ریشه های رقابت اتمی این دو کشورهمسایه آسیایی را باید در ضعف اراده رهبران قدرت های بزرگ اتمی جهان و عدم صداقت آنها در منع آزمایشهای اتمی و جلوگیری از گسترش این سلاحها در جهان جستجو کرد. این قدرت ها که خود «رطب خورده » هستند، داعیه «منع رطب » درجهان را دارند. کشوری که حاضر نشد در معاهده جهانی جمع آوری «مین های ضدنفر» شرکت کند، چگونه می توان از آن انتظار داشت در منع آزمایشهای اتمی،گامی جدی بردارد؟! از طرف دیگر قدرت های بزرگ جهان به ویژه آمریکا، در موردجلوگیری از آزمایشهای اتمی و منع گسترش این سلاحها، همچون بسیاری از موارددیگر، با معیارهای دوگانه عمل می کنند. در مورد یک کشور اسلامی که با نظارت آژانس بین المللی اتمی، در صدد استفاده های صلح آمیز از نیروی اتمی است، سر وصدا راه می اندازند، اما رژیم صهیونیستی را از سالها پیش، به سلاحهای اتمی وبیولوژیکی و سایر سلاحهای کشتار جمعی مجهز می کنند. کیست نداند که قدرت اتمی رژیم صهیونیستی -همچون اصل این رژیم- بزرگترین عامل تشنج در منطقه است؟
اما هیچ حرف جدی درباره آن نمی زنند؟! شاید بسیاری از خوانندگان به یادداشته باشند که سالها پیش، رژیم صهیونیستی، مرکز اتمی عراق را بمباران کردو آب از آب تکان نخورد! اما اگر کشوری یکی از مراکز اتمی اسرائیل رابمباران کند، چه ولوله ای که راه نمی اندازند؟ اگر عراق، سلاح کشتار جمعی داشته باشد، جرم است، اما اگر اسرائیل زرادخانه های خود را با چنین سلاحهایی انباشته کند، نباید گفت بالای چشمت ابروست؟! درهر حال تشنج اتمی بین دوکشور هند و پاکستان ناشی از یک سلسله اختلافات دیرینه به ویژه بر سر کشمیراست. به تعبیر یکی از سیاستمداران پاکستان، کشمیر، مواد محترقه ای است که هر لحظه ممکن است بین دو کشور انفجار ایجاد کند. اما راه حل اساسی کشمیر،راهی است که خود مردم مسلمان کشمیر آن را انتخاب کنند. اینک که دو همسایه،قدرت اتمی خود را به نمایش گذاشته اند، بیم آن می رود که در این میان کشمیر قربانی آن شود!
