دانستنی هایی از قرآن عبادت شبانه

(مزمل - آیه 6)

همانا برخاستن در شب برای عبادت و پرستش خدا دشوارتر و برای خواندن استوارتر است.

ناشئة: مصدر است از نشا مثل عافیة و معنایش قیام و برخاستن است. در روایتی از امام باقر و امام صادق علیهما السلام نقل شده که فرمودند: هی القیام فی آخر اللیل معنای ناشئه برخاستن برای نماز شب در آخر شب است. و همچنین از امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمود: هی قیام الرجل عن فراشه لا یرید به الا الله تعالی - معنای ناشئة برخاستن انسان است از رختخواب آسایش فقط به خاطر کسب رضایت پروردگار متعال یعنی در برخاستن از خواب، تنها یک نظر دارد و یک اندیشه در سر می پروراند و آن نیت خالص برای اطاعت پروردگار است که هیچ ریا و شائبه ای در آن نیست.

به هر حال ناشئة چنانچه گفته شد از نشا گرفته شده و اگر این کلمه را بر مذکر اطلاق کنند ناشئ می گویند و اگر بر مؤنث اطلاق شود ناشئة است و در این مورد چون مقصود از ناشئة عبادتی است که در دل شب انجام داده می شود لذا احتمالا به این خاطر به صورت مؤنث درآمده، زیرا عبادت مؤنث است.

اشد وطئا: یعنی زحمت و مشقتش بیشتر است.

در روایات مکرر ذکر شده که بهترین اعمال دشوارترین و پر مشقت ترین آنها است افضل الاعمال احمزها، یعنی اشقها وطئا مصدر وطاءت به معنای ملاطفت و سازش است.

اقوم قیلا: روان تر و استوارتر خواندن قرآن و ادعیه و مناجات با قاضی الحاجات بسبب حضور قلب و فرونشستن آوازه ها در دل شب.

اقوم: از ماده قیام گرفته شده به معنای پابرجاتر و استوارتر.

و قیل: به معنای سخن گفتن است که در این آیه اشاره به عبادت و ذکر خدا و قرائت قرآن دارد. این آیه نشان می دهد که نیایش و عبادت در سحرگاهان و راز و نیاز با رب الارباب در آن دل شب که انسان از وسائل مادی و معیشتی آسوده خاطر شده و قلبش آماده دریافت تاثیرات روحانی و اشراقات ربانی است، آماده عبادت می شود و روح و روانش پرورش می یابد و لذتی به انسان دست می دهد که هرگز با لذتهای مادی قابل مقایسه نیست.

و همانا بدنی که در آخرین ساعات شب و هنگامی که دیده های به خواب فرو رفته، از خوابگاه خویش بر می خیزد قطعا سنگینی و مشقت آن بیشتر است زیرا شب وقت استراحت و آسایش است و عمل در آن مشقت آور است، اما آنچه به آن حلاوت و شیرینی می بخشد قیام برای گفتگو با معشوق است و شنیدن سخنان محبوب که هرگاه به مناجات و دعا می پردازی با او سخن می گوئی و هرگاه به تلاوت قرآن مشغول می شوی سخن او را به گوش هوش می سپاری، از این روی قرائت قرآن بی گمان استوارتر و محکمتر است در دل شب زیرا دل فارغ است و صداها ساکن و در آن حال زبان با قلب سازگار است، به زبان می خواند و با دل می اندیشد. قلب از مشغولات زندگی آسوده شده و به اشراقات نورانی می پردازد و با خضوع و خشوع کامل به سخن گفتن و راز دل پرداختن با پروردگار جهانیان روی می آورد.

عزیزان ! این شبهای با ارزش ماه مبارک رمضان را فرصتی مغتنم بشمارید و از آنها به آسانی نگذرید. شبها را به عبادت و قرائت قرآن و نماز که نور چشم رسول الله است بگذرانید و از فیض الهی در این ساعات ارزشمند بهره گیرید.

ماه رمضان بهار قرآن است پس بسیار قرآن بخوانید و ساعتی را بدون ذکر خدا در این ماه پر فضیلت نگذرانید تا از دست او عیدی بگیرید. آمین رب العالمین.