امام و قرآن

تو خود حجاب خودی

مادامی که انسان در حجاب خود هست، نمی تواند این قرآن را که نور است ادراک کند. گمان می کند که می تواند؛ لکن نمی تواند. تا انسان از حجاب بسیار ظلمانی خود خارج نشود، تا گرفتار هواهای نفسانی است، تا گرفتار خود بینیهاست، تا گرفتار چیزهایی است که در باطن نفس خود ایجاد کرده است از ظلماتی که »بعضها فوق بعض« است، لیاقت پیدا نمی کند انسان که این نور الهی در قلب او منعکس بشود. کسانی که بخواهند قرآن را بفهمند و طوری باشد که هر چه بخوانند بالا بروند و هر چه قرائت کنند، به مبدأ اعلا نزدیک بشوند، این نمی شود، الا اینکه حجابها برداشته بشود و « تو خود حجاب خودی»؛ باید از میان برداری این حجاب را تا بتوانی این نور را به آن طور که هست و انسان لایق است برای ادراک او، ادراک کند.

صحیفة نور، ج 14 ،ص 253

حروف مقطعه اسرار عاشق و معشوق

در این مخاطبة بین حبیب و محبوب و مناجات بین عاشق و معشوق اسراری است که جز او و حبیبش، کسی را بر آن راه نیست و امکان راه یافتن نیز نمی باشد.

شاید حروف مقطعه در بعض سور مثل: « الم»، «ص» و «یس»؛ از این قبیل باشد و بسیاری از ایات کریمه که اهل ظاهر و فلسفه و عرفان و تصوف هر یک برای خود تفسیر یا تأویلی کنند نیز از همان قبیل است؛ گر چه هر طایفه به قدر و ظرفیت خود حظّی دارد یا خیالی.

ره عشق، ص 29

عظمت قرآن برتر از فهم مفسران

مفسرین در عین حالی که زحمتهای زیاد کشیده اند، لکن دستشان از لطایف قر آن کوتاه است. نه از باب آنکه آنها تقصیری کرده اند؛ از باب اینکه عظمت قرآن بیشتر از این مسائل است.

صحیفة نور، ج 17 ،ص 251

لزوم فداکاری برای قرآن

اولیای خدا برای خدا زحمتها کشیده اند. اسلام با خون پیش رفت، با زحمت پیش رفت، با فداکاری پیش رفت و ما باید با فداکاری پیشرفت کنیم. اسلام محتاج به فداکاری است. قرآن کریم محتاج به فداکاری قشرهای ملت است. پیغمبر اکرم به این ملت چشم دوخته است.

صحیفه نور، ج7،ص29