این گیاه، بومی آسیای غربی و کشورهای مدیترانه و دارای برگ هایی صاف می باشد که به آسانی رشد می نمایند. پیازچه متعلق به خانواده پیاز و سیر است و به طور معمول تنها بخش های سفید رنگ آن مورد استفاده می باشد، گر چه قسمت های سبز آن نیز ارزش غذایی دارد.
این سبزی جزء خانواده سبزی های آلیوم است و پخت آن در کشورهای فرانسه، بلژیک و هلند بسیار رایج می باشد.
پیازچه برای بیماری های قلبی- عروقی بسیارسودمند است، زیرا تعداد زیادی از مطالعات نشان داده اند که این سبزی LDL کلسترول ( کلسترول بد) را کاهش و HDL کلسترول ( کلسترول خوب) را افزایش می دهد. این عمل پیازچه در رگ ها اهمیت زیادی دارد.
مصرف این سبزی به طور منظم موجب جلوگیری از تولید پلاک در رگ ها و لخته شدن خون و افزایش فشار خون می شود که همه این عوامل جزء ریسک فاکتورهای ایجاد سکته قلبی می باشند. پیازچه حاوی ترکیباتی به نام آلیل سولفیدها می باشد که بررسی ها نشان داده اند که این ترکیب از ایجاد سلول های سرطانی جلوگیری می نماید و نقش آن در جلوگیری از سرطان کولون مشخص شده است.
این سبزی حاوی مقدار کمتری سولفید نسبت به سیر و پیاز می باشد، بنابراین برای ایجاد اثرات مفید آن باید به میزان بیشتری مصرف گردد.
پیازچه غنی از فلاوونوئیدی به نام کمپفرول است.در مطالعه ای که در دانشگاه هاروارد انجام گرفت، زنانی که رژیم غذایی آنها غنی از این فلاوونوئید بود، ریسک سرطان تخمدان در آنها به میزان 40 درصد کمتر بود.
سایر مواد مغذی موجود در پیازچه، شامل منیزیم، آهن، ویتامین B6، C، و فولات می باشند. این ویتامین ها و مواد معدنی به عمل جذب و متابولیسم قند خون کمک می نمایند.
پی‌نوشت‌ها:
* کارشناس ارشد تغذیه ازدانشگاه تهران
منبع:دنیای تغذیه ش 93