بیماریهای مقاربتی

رفتارهای جنسی پرخطر و داشتن شرکای متعدد عامل اصلی ابتلا به بیماریهای مقاربتی

تعریف کلی از بیماری: بیماریهای آمیزشی یا بیماریهای منتقله به دنبال سکس، عفونت‌هایی هستند که پس از تماس جنسی مشکوک با فرد آلوده به فرد غیرآلوده انتقال پیدا می‌کنند. در واقع طیفی از بیماریها هستند که باعث عفونت در دستگاه تناسلی می‌شوند و سکس، تنها راه ابتلا به این نوع بیماری‌هاست. ـ علائم کلی بیماری: در مـردان: به دنبال تماس جنسی نامطمئن و یا داشتن شرکای جنسی متعدد؛ خروج ترشحات چرکی از مجرا یعنی چنانچه آلت تناسلی خود را بدوشند، چرک خارج می‌شود، سوزش و تکرر ادرار، احساس درد در هنگام نزدیکی و بالاخره در برخی از بیماریهای آمیزشی، ممکن است روی خود آلت یک ضایعه یا زخم ایجاد شود که شایع‌ترین بیماری که این علامت را داراست، بیماری «سیفلیس» است. در زنـان: طیف علائم متفاوت است، چرا که برای نمونه بیماری سوزاک در 50 درصد از مبتلایان بدون علامت بوده و در مابقی با ترشحات واژینال عفونی بروز پیدا می‌کند به این ترتیب افزایش این ترشحات درد در هنگام نزدیکی و یا قاعدگی را به همراه دارد. هشدار به آنهایی که رفتار جنسی پرخطر داشته‌اند در زنانی که به بیماری سوزاک مبتلا هستند ممکن است التهابات و عفونت‌ها به دستگاه تناسلی، لوله‌ها و تخمدانهایشان سرایت پیدا کند که ابتلا به بیماری التهابی لگن را در این اشخاص به دنبال خواهد داشت که این بیماری به تدریج باعث چسبندگی‌های لوله و رحم شده که موجب عقیمی فرد می‌شود. ـ سنین شیوع: بیماریهای مقاربتی بیشتر در سنینی که احتمال بروز رفتارهای پرخطر یا سکس بیشترست، دیده می‌شود، که این محدوده سنی به «Sexullactive » شهرت دارد و عمدتا سنین 15 تا 49 سالگی را شامل می‌شود. بدین ترتیب این بیماری در یکسری از افراد از جمله جوانان شیوع بیشتری دارد؛ بویژه آنهایی که به صورت مجرد زندگی می‌کنند و یا آن دسته از جوانانی که در شهرهای بزرگ به سر می‌برند. همچنین، بیماریهای مقاربتی در افرادی که از سطح بهداشتی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی پایین‌تری برخوردارند، بیشتر دیده می‌شود، چرا که تمامی عوامل یاد شده از عوامل مستعدکننده برای ابتلاء به بیماریهای آمیزشی به شمار می‌آیند. یک نکته جالب توجه بیماریهای منتقله از سکس (آمیزشی) در سیاهپوستان بیش از سفیدپوستان شیوع دارد؛ به همین دلیل، آمار مبتلایان به این بیماری در جنوب کشور با شمال آن تفاوت معنی‌داری دارد، چرا که به دلیل اقلیم جغرافیایی و شرایط خاص آب و هوایی، جنوبی‌ها زودتر به بلوغ می‌رسند. سوزاک؛ یکی از شایع‌ترین انواع بیماریهای آمیزشی نام علمی این بیماری، « گونوره» است، که در زنان و مردان دیده می‌شود. اما تفاوت عمدة آن در مبتلایان مونث و مذکر در آن است که سوزاک در زنان در 50 درصد موارد بدون علامت است، درحالی که در مردان 90 تا 95 درصد دارای علایمی همچون «سوزش»، «تکرر ادرار»، «خروج چرک از مجرای ادراری به رنگ زرد مایل به سبز» است. بدین ترتیب فرد به دنبال تماس جنسی مشکوک، پس از یک تا دو هفته متوجه علایم فوق خواهد شد. تـوجـه: معمولا در مسیر ابتلا به بیماری سوزاک، عامل نگران‌کننده بیشتر در مورد زنان مبتلاست. چرا که به دلیل نداشتن علامت بیماری در بیش از نیمی از موارد، عملا باعث شده که به موقع به پزشک مراجعه نکنند. که در صورت تماس جنسی آنها با شرکای جنسی متعدد، دامنة مبتلایان بیماری را گسترش می‌دهند. راههای پیشگیری: بهترین راهکار پیشگیرانه، پایبندی به اصول اخلاقی، ازدواج در سنین پایین و پس از آن نیز حفظ حریم خانواده و عدم تمایل به داشتن شریک جنسی متعدد است. اما چنانچه فردی به هر دلیلی تماس جنسی مشکوک داشت باید برای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای آمیزشی یعنی مقاربت مطمئن، حتما و الزاما از کاندوم استفاده کند. راههای درمان: خوشبختانه بیماریهای آمیزشی به ویژه سوزاک بسیار قابل علاج بوده و با تجویز آنتی‌بیوتیک به صورت کوتاه مدت، بهبودی حاصل می‌شود و عمدتا دارو درمانی مؤثری دارند و در ایران در دسترس است. * فقط چنانچه در صورت عدم تشخیص به موقع و درمان مناسب، برای فرد ایجاد عارضه می‌کند سایـر مـوارد غیر از این بیماریها (سیفلیس، سوزاک و عفونت‌های کلامیدیایی) بیماریهای دیگری نیز هستند که جزء بیماریهای عفونت‌های دستگاه تناسلی به شمار می‌آیند؛ همچون «هرپس» که ویروسی است و زخمهایی را در دستگاه تناسلی زنان و مردان ایجاد می‌کند. این ضایعات معمولا آبدار و وزیکولر بوده و فرد موقع نزدیکی، درد زیادی را متحمل می‌شود. این بیماری از مرد به زن و بالعکس قابل انتقال است؛ از این‌رو توصیه می‌شود که حتما برای مقاربت از کاندوم استفاده شود.