قال علی علیه السلام:
«ان لله عبادا یختصهم الله بالنعم لمنافع العباد فیقرها فی اءیدیهم ما بذلوها فاذا منعوها، نزعها منهم ثم حولها الی غیرهم ».
(نهج البلاغه فیض: ص 1275)
امام علی علیه السلام فرمود: «خدا را بندگانی است که آنان را به نعمتهائی تخصیص داده برای سود بندگان، پس آن نعمتها را در دسترس آنها می گذارد تا هنگامی که به مستحقین و زیردستان ببخشند، و هرگاه از آن نعمتها به کسی ندهند، از آنان گرفته و به دیگران انتقال می دهد».
