آینده ای را تصور کنید که در آن انسان ها اقلام خوراکی بسیار زیادی را در بافت ها و شکل های متعدد تولید کنند. برای این کار کافی است مقداری از یک ماده ی ترکیبی را در داخل پرینتر سه بعدی خود انداخته و غذای مورد علاقه ی خود را در هر شکل و ترکیبی که دوست داشتید تحویل بگیرید.
محققان کالج کورک در ایرلند در مورد اینکه فرآیند پرینت سه بعدی تا چه حدودی می تواند شرایط پنیر فرآوری شده کلاسیک آمریکایی را تغییر دهد شگفت زده بودند و در نهایت متوجه شدند نتیجه ی کار با آن چه که در دستگاه ریخته بودند بسیار متفاوت بوده است. اما در هر صورت این اولین باری بود که کسی چنین چیزی را امتحان می کرد.
پرینترهای سه بعدی از روش های مختلفی برای پرینت اشیاء استفاده می کنند از جمله ترکیب کردن یک پودر ریز با یک عامل چسباننده، یا بیرون دادن محصول خام ذوب شده مانند پنیر برای شکل دادن به یک ساختار غذایی خاص. محققان با قرار دادن مقداری پنیر ذوب شده و سپس ذوب نشده به جای پلاستیک در داخل یک پرینتر سه بعدی مدل RepRap Pro Ormerod 1 دریافتند که در هر صورت و با هر سرعت پرینتی نتیجه ی کار یکسان و با محصول ورودی متفاوت خواهد بود. محصول نهایی روان تر بوده و غلظت و چسبندگی کمتری داشت. رنگ آن نیز تیره تر از محصول پنیر ورودی بود.
محققان به این نتیجه رسیدند که این تغییرات ظاهری و بافتی به دلیل تغییرات در ساختارهای مولکولی پنیر در حین بیرون امدن از پرینتر سه بعدی به وجود آمده اند و این همان موضوعی است که اگر بخواهیم در آینده غذاهای بیشتری را به صورت سه بعدی پرینت بگیریم باید به آن فکر کنیم. پنیر فرآوری شده از ترکیب انواع پنیر با کره یا کشک، روغن گیاه، انواع پروتئین، نمک و آب به دست می آید. اگر چه پروتئین باعث می شود که پنیر فرآوری شده ساختار مستحکم و جامدی داشته باشد اما فرآیند ذوب شدن در پرینتر سه بعدی باعث می شود که پیوندهای مولکولی شکل گرفته توسط پروتئین در داخل پنیر شکسته شده و بافت پنیر شل تر و نرم تر شود.
البته به این زودی شاهد پنیر سه بعدی در بشقاب هایتان نخواهید بود زیرا محققان هنوز در مورد نحوه ی تاثیر این پرینترها بر روی ساختار و کارکرد ترکیبات غذایی تحقیق می کنند.
