انتفاضه جدید فلسطین در چند هفته اخیر، یکی از دشوارترین مراحل خود
را می گذراند:
از یک طرف آمریکا طرح شورای امنیت سازمان ملل برای استقرار نیروهای
حافظ صلح در فلسطین را «وتو» کرد و برگ دیگری بر کارنامه سیاه خود در این سازمان
جهانی افزود و با این کار دست صهیونیستها را در سرکوب فلسطینیان باز گذاشت .
از طرف دیگر اتحادیه کشورهای اروپایی به پیروی از آمریکا، دو گروه
مبارز و مؤثر فلسطینی را تروریست معرفی کرد و با این کار، این اتحادیه در واقع خود
را شریک جرم سیاست صهیونیستی آمریکا قرار داد و به «شارون » چراغ سبز نشان داد تا
به سرکوب بی رحمانه فلسطینیان مظلوم، با شدت بیشتری ادامه دهد . درحالی که
عدالت خواهان و آزاداندیشان جهان همواره این انتقاد را دارند که میان مبارزات
استقلال طلبانه و اعمال تروریستی، تفاوت آشکاری هست .
مزید بر مشکلات گذشته، «یاسر عرفات » نیز تحت فشار آمریکا و شارون
و دولت های اروپایی دست به بازداشت رهبران گروه های مبارز فلسطینی و بستن دفاتر
آنها زد و مبارزات مسلحانه آنان را محدود ساخت و با این کار، درواقع گروه های
مبارز فلسطینی مانند «حماس » بین چکش و سندان گیر کرده، از دو طرف زیر فشار قرار
گرفتند! (گرچه تاکنون برای جلوگیری از اختلاف داخلی در برابر اقدامات پلیس عرفات،
خویشتن داری کرده اند) .
نباید فراموش کرد که همین خودمختاری نیم بند و محدودی که تشکیلات
«یاسر عرفات » در «غزه » و «اریحا» به دست آورده، از برکت انتفاضه بوده است .
اکنون چگونه قابل قبول است که گروه های پرچمدار انتفاضه، توسط خود تشکیلات
خودمختار، پیش پای شارون قربانی شوند؟!
در سفری که چند سال پیش عرفات برای شرکت در کنفرانس سران کشورهای
اسلامی، به تهران کرده بود، یکی از خبرنگاران ایرانی، ضمن مصاحبه ای با وی، با
اشاره به عدم پایبندی رژیم صهیونیستی به تعهدات خود، و موانع و نشانه های نومیدی
که در آینده طرح سازش با اسرائیل به چشم می خورد، از وی پرسید که چگونه به چنین
مذاکره ای، چشم امید دوخته است؟
او در پاسخ، گفت:
«اگر از طریق این مذاکرات به نتیجه نرسیدیم، من همان یاسر عرفات
مبارز قدیمی هستم، و مبارزات مسلحانه، باز به جای خود باقی است » .
اکنون با آن که مدتی از تاریخ شکست مذاکرات گذشته است، اما عرفات
نه تنها به پیروزی انتفاضه نمی اندیشد، بلکه مبارزان را نیز بازداشت می کند! گویا
پل های بازگشت به گذشته، پشت سر او خراب شده، یا آنها را خراب کرده اند!
