گوهر فضیلت / میلاد رسول خدا صلی الله علیه و آله

میلاد نور

پیغمبر صلی الله علیه و آله هنگام زوال روز جمعه دوازدهم ماه ربیع الاول در عام الفیل متولد شد. روایتی نیز دارد که تولدش هنگام سپیده دم بوده و چهل سال پیش از بعثت خودش بوده است. مادرش در ایام تشریق (11 ـ 13 ذی الحجه) در کنار جمره وسطی به او آبستن شد و در منزل عبدالمطلب بود و او را در شعب ابوطالب در خانه محمدبن یوسف در دورترین گوشه سمت چپ تو که وارد خانه می شوی زاییده است.

خیزران آن خانه را از کاخ محمدبن یوسف جدا کرد و مسجدش نمود که مردم در آن نماز می خوانند (زیرا آن خانه را پیغمبر صلی الله علیه و آله به عقیل بخشیده بود و اولاد عقیل آن را به محمدبن یوسف برادر حجاج فروختند و محمّد آن را ضمیمه کاخ خود کرده بود). پیغمبر صلی الله علیه و آله بعد از بعثت خود سیزده سال در مکه ماند سپس به مدینه هجرت کرد و ده سال در آن زیست.

* * *

دو ماه بیشتر نداشت که پدرش عبداللّه در شهر مدینه نزد دائی های آن حضرت مرد. و چون چهار ساله شد مادرش آمنه دختر وهب بن عبد مناف و سن آن حضرت هشت سال بود که عبدالمطلب از دنیا رفت. بیست و چند ساله بود که با خدیجه علیهاالسلام ازدواج کرد و پیش از بعثت برای او قاسم و رقیه و زینب و ام کلثوم را زایید و بعد از بعثت جز فاطمه علیهاالسلام برای او فرزندی نیاورده است. و طیب و طاهر هم پیش از بعثت او زاییده شدند.

وقتی رسول خدا صلی الله علیه و آله از شعب بیرون آمد (در محاصره چند ساله ای که از طرف قریش نسبت به بنی هاشم و یاران پیغمبر به وجود آمد) خدیجه علیهاالسلام وفات کرد و آن یک سال پیش از هجرت بود و پس از یک سال از درگذشت خدیجه، ابوطالب علیه السلام درگذشت و چون پیغمبر صلی الله علیه و آله این هر دو را از دست داد از ماندن در مکه بدش آمد و اندوه فراوان او را گرفت و از این موضوع به جبرئیل شکایت کرد و خدا به او وحی کرد که از این شهری که اهلش ستمکارند بیرون رو که در مکه پس از ابی طالب یاوری نداری و به آن حضرت فرمان هجرت داد.

سیّد اولاد آدم

از حسین بن عبداللّه گوید: به امام صادق علیه السلام گفتم: رسول خدا صلی الله علیه و آله سیّد اولاد آدم بود؟ فرمود: به خدا سید همه خلق بود. خدا نفس کشی بهتر از محمد صلی الله علیه و آله نیافریده است.

از امام صادق علیه السلام ، رسول خدا صلی الله علیه و آله یاد کرد و فرمود: امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده است نیافریده خدا نفس کشی بهتر از محمّد صلی الله علیه و آله .

از امام صادق علیه السلام فرمود: خدا تبارک و تعالی فرمود: ای محمّد! به راستی من تو را و علی را یک روح بی تن آفریدم پیش از آنکه بیافرینم آسمانم و زمینم و عرشم و دریایم را و تو همیشه مرا تمجید می کردی و به یگانگی ستایش می نمودی.

و سپس هر دو روح شما را گرد آوردم و آنها را یکی کردم و او مرا تمجید می کرد و تقدیس می کرد و به یگانگی می ستود. سپس شما را دو نیم کردم و هر نیمی را هم دو نیم کردم، چهار شد محمد یکی و علی یکی و حسن و حسین دو تا و سپس فاطمه را از روحی آفرید که بی تن آن را آغاز نمود، سپس با دست خود ما را مسح کرد و نور خود را در ما روان ساخت.

از ابی حمزه گوید: شنیدم از امام باقر علیه السلام که می فرمود: خدا به محمد صلی الله علیه و آله وحی کرد ای محمد! به راستی من تو را آفریدم تو چیزی نبودی و از روح خود در تو دمیدم و بدان تو را گرامی و ارجمند داشتم برای آنکه فرمانبری تو را بر همه آفریده های خودم بایست نمودم، هر که تو را فرمان برد، مرا فرمان برده است و هر که تو را نافرمانی کند مرا نافرمانی کرده و این را درباره علی و نژادش هم بایست نمودم آنها را که به خود مخصوص نمودم (یعنی امامان معصوم).

گواه آفرینش

از محمدبن سنان گوید: من نزد امام محمدتقی علیه السلام بودم و از اختلاف شیعه سخن گفتم فرمود: ای محمد! به راستی خدای تبارک و تعالی همیشه یگانه و تنها بود، سپس محمد و علی و فاطمه را آفرید و هزار دهر درنگ کردند. سپس همه چیز را آفرید و آنان را گواه آفرینش همه چیز ساخت و فرمان بری آنان را بر همه چیز مجری نمود و امورشان را بدان ها واگذاشت. پس آنانند که حلال کنند، هر چه را خواهند و حرام کنند هر چه را خواهند و هرگز نخواهند جز آنچه را تبارک و تعالی خواهد سپس فرمود: ای محمد! این است آن دینی که هر که از آن پیش افتد، بیرون جهد و هر که از آن پس افتد نابود گردد و هر که بدان چسبد به مقصد رسد، بگیر آن را برای خود ای محمد!

پیمان الهی

از امام صادق علیه السلام که یکی از قریش بر رسول خدا صلی الله علیه و آله عرض کرد به چه چیز از همه پیغمبران پیش افتادی با اینکه پس از همه مبعوث شدی و پایان آنهایی؟ فرمود: من نخستین کسی بودم که به پروردگار گرویدم و نخستین کس بودم که پاسخ دادم به خدا، چون پیمان از پیمبران گرفت و آنان را بر خویش گواه ساخت که آیا نیستم من پروردگار شما؟ گفتند: چرا، من اول پیغمبر بودم که گفتم: چرا و از همه در اقرار پیش افتادم.

* * *

از جابربن یزید گوید: امام باقر علیه السلام فرمود: ای جابر! به راستی که خدا نخست چیزی که آفرید، محمد صلی الله علیه و آله را آفرید و خاندان رهبر و رهیاب او را و همه نمونه های روشنی بودند در برابر خدا، گفتم: نمونه ها و اشباح چیستند؟ فرمود: سایه نور، پیکره های درخشان بی روح و همه از یک روح کمک می گرفتند که روح القدس است.

و به او و خاندانش بود که خدا پرستیده شد و از این رو خدا آنها را بردبار، دانشمند، نیک و پاک آفرید، خدا را به نماز و روزه و سجده و تسبیح و تهلیل می پرستیدند و نمازها را می خواندند و حج می کردند، و روزه می داشتند.