نماز، بهترین عمل
پیامبر اسلام صلی اللّه علیه و آله وسلّم:
«احب الاعمال الی اللّه الصّلاة لوقتها»
(کنزالعمال، ج 7، حدیث18897)
محبوب ترین کارها نزد خداوند، نماز در وقت آن (اول وقت) است.
پیامبر اسلام صلی اللّه علیه و آله وسلّم:
«لیس منّی من استخفّ بصلاته»
(بحارالانوار، ج 82، ص 224)
هر کس نمازش را سبک بشمارد از من نیست.
پیامبر اسلام صلی اللّه علیه و آله وسلّم:
«صلاة الرّجل نورٌ فی قلبه فمن شاء فلینوّر قلبه»(کنزالعمّال، ج 7، ص 18973)
نماز هر شخصی، نوری در دل اوست، پس هر کس می خواهد، دلش را نورانی کند.
پیامبر اسلام صلی اللّه علیه و آله وسلّم:
«لکلّ شی ءٍ وجهٌ و وجه دینکم الصّلاة»
(فروع کافی، ج 3، ص 270)
پیامبر اسلام صلی اللّه علیه و آله وسلّم:
«لاتضیّعوا صلاتکم، فانّ من ضیّع صلاته حشره اللّه مع قارون و فرعون و هامان لعنهم اللّه و اخزاهم و کان حقّاً علی اللّه ان یدخله النّار مع المنافقین، فالویل لمن لم یحافظ صلاته»(بحارالانوار، ج 82، ص 202)
نماز خودتان را ضایع نکنید، هر کس نماز خویش را ضایع کند خداوند عزّ و جلّ او را با قارون و فرعون و هامان محشور می کند، خداوند به آنان لعنت کند و آنها را رسوا سازد، و بر خدا لازم است آنها را با منافقین در آتش داخل کند، پس وای بر کسی که مواظب نمازش نباشد.
پیامبر اسلام صلی اللّه علیه و آله وسلّم:
«ما من عبدٍ اهمّ بمواقیت الصّلاة و مواضع الشّمس الّا ضمنت له الرّوح عند الموت و انقطاع الهموم و الاحزان، و النّجاة من النّار».(امالی مفید، ص 88)
بنده ای نیست که اهتمام به وقتهای نماز و جایگاه خورشید(به همین منظور) داشته باشد جز آن که من (سه چیز را) برای او ضمانت می کنم: راحتی در هنگام مرگ، برطرف شدن غمها و اندوهها و نجات یافتن از آتش دورخ.
پیامبر اسلام صلی اللّه علیه و آله وسلّم:
«سوّوا بین صفوفکم و حاذوا بین مناکبکم لایستحوذ علیکم الشّیطان»
(وسایل الشیعه، ج 5، ص 472)
در نماز جماعت صف های خود را منظّم کنید و کتف ها را موازی هم قرار دهید، مبادا شیطان بر شما چیره شود.
امام علی علیه السلام:
«کان رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم لایؤثر علی الصّلاة عشاءً و لاغیر، و کان اذا دخل وقتها لایعرف اهلاً و لاحمیماً»
(مجموعه ورّام، ج 2،ص 78)
رسولخدا(ص) چنان بود که خوراک شب و هیچ چیز دیگری را بر نماز مقدّم نمی داشت و چنان بود که چون وقت نماز داخل می شد( به خاطر ادای نماز) گویا خانواده و دوستی را نمی شناخت.
امام حسن عسکری علیه السلام:
«انّ الوصول الی اللّه عزّ و جلّ سفرٌ لایدرک الّا بامتطاء اللّیل»
(بحارالانوار، ج 78، ص 379)
وصال خداوند عزّ و جلّ سفری است که جز با مرکب شب زنده داری به دست نمی آید.