بر کسی پوشیده نیست که صنعت خودرو پس از صنعت نفت دومین رکن اقتصادی مهم کشور در ایجاد سرمایه و شغل محسوب می شود اما آنطور که از شواهد امر بر می آید مدیریت پیچیده و تک بعدی هر دو این صنایع را با مسائلی مواجه کرده است.
به گفته معاون شرکت پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران، "در حالی که پیش بینی افزایش مصرف بنزین در طی سال جاری معادل 5 درصد بوده است از ماه رمضان شاهد افزایش 9 درصدی مصرف بنزین در کشور هستیم که کاهش نیز پیدا نکرده است.
در این شرایط مصرف روزانه بنزین به 83 میلیون لیتر رسیده است و یکی از دلایل آن افزایش تعداد خودروها و سهولت مردم در امر خرید خودرو به نظر می رسد."
اما واقعیت این است که امر خرید خودرو در ایران نسبت به سایر کشورها به هیچ عنوان آسان نیست و حتی خودرو در ایران بسیار گران (نسبت به میانگین درآمد سرانه) عرضه می شود.
با این حال نبود و کمبود وسایل نقلیه عمومی، گرمای شدید هوا و طبیعت زندگی شهری در نیاز زیاد به رفت و آمد باعث شده است که بسیار افراد با صرف هزینه فراوان نسبت به خرید خودرو و استفاده از آن اقدام نمایند.
حتی از جمله دلایل روانشناختی این وضعیت می توان به قیمت بسیار بالای مسکن اشاره کرد که باعث می شود درصد بالایی از جمعیت جوان که ناامید از امکان تهیه مسکن هستند، به خرید خودرو تمایل نشان دهند، مشابه این وضعیت در سطح جهانی نیز در برخی شهر های گران دیده می شود.
به هر روی ماحصل این وضعیت، شکسته شدن رکورد های مصرف بنزین در کشور، تشدید آلودگی هوا و ترافیک همیشگی در کلان شهر هاست که متاسفانه راهکار جامعی نیز برای این مشکل اندیشیده نمی شود.
مسلما تغییر برنامه ریزی های کلان توسط وزارت صنعت و معدن در راستای سرمایه گذاری برای توسعه حمل و نقل عمومی، ساخت مترو و اتوبوس به جای تولید خودروهای سواری، افزایش کیفیت و تکنولوژی خودروهای تولید داخل و استفاده از روش های مدیریتی برای تشویق مردم به استفاده از خودروهای چند سرنشین و عدم استفاده از خودروهای تک سرنشین تا حدی می تواند در تغییر شرایط موجود موثر باشد، اما از آنجا که تاکنون چنین روحیه ای برای تغییرات کلان و موثر در صنایع بزرگ کشور دیده نشده بعید به نظر می رسد که بتوان در میان مدت به بهبود وضعیت ترافیک، آلودگی هوا و مصرف بنزین امید بست.
