به گزارش خبرنگار مهر، خانه فرهنگ ایران در بمبئی با تهیه گزارشی از «جشنواره ماکار سانکرانتی» که آن را برای انتشار در اختیار مهر قرار داده، نوشته است: هند، کشوری پهناور در جنوب شرق آسیا واقع شده است و با توجه به باستانی بودن آن دارای فرهنگ غنی است و بر این اساس می‌توان جشنواره‌های گوناگون را نظاره کرد. یکی از آنها، جشنواره ماکار سانترانتی است.
ماکار سانکرانتی ترکیبی از دو واژه سانسکریت ماکار و سانکرانتی است. ماکار به معنی انتقال خورشید و سانکرانتی در طالع بینی هندی به معنی حلول روح مرده خورشید به برج الجدی است. این جشنواره به طور سنتی در روزهای 14 و 15 ژانویه برگزار می‌شود و نشان دهنده آغاز برداشت محصول است و با توجه به جغرافیایی گسترده و تنوع فرهنگی در شبه قاره هند این جشنواره به مدل مختلف (بسته به نوع آب و هوا، ضمینه‌های فرهنگی و محیط زیست) برگزار می‌شود.
در حماسه مهابهاراتا نیز از این جشن یاد شده است و همه مردم آن را آغاز مرحله فرخنده در نظر می‌گیرند. در کتب کهن آمده است که ماکار سانکرانتی نشانه آغاز گرمی و بلندی روزها است.
باید گفت که در میان مردم هند این جشنواره به نام‌های مختلف نیز شناخته می‌شود. میلیون‌ها نفر از مردم در رودخانه گنگ و یا در خلیج بنگال غسل می‌کنند و برای خدای خورشید دعا می‌کنند. در برخی مناطق روستایی مردم مکان‌های را برای مبارزه خروس‌ها در نظر می‌گیرند و خروس‌ها را به نزاع وا می‌دارند و خود به تماشای آن می‌ایستند. در ایالت کارناتاکا زنان و دختران لباس‌های نو می‌پوشند و به بستگان و نزدیکان خود سر می‌زنند و صله ارحام را به جای می‌آورند.
از آنجا که این جشنواره در اواسط زمستان برگزار می‌شود، مردم موادهای خاصی که بدن را گرم می‌کند، استفاده می‌کنند. قنادی‌ها و زنان کدبانو نیز نوعی شرینی که از ترکیب شکر، بادام هندی و کنجد است، پخت می‌کنند.
اما بیش از هر چیز بادبادک‌ها نشانه‌ای از برگزاری این جشنواره هستند. بسیاری از نوجوانان و کودکان بادبادک‌های مختلفی را خریداری و در فضای باز آنها را پرواز می‌دهند. این عمل نیز به صورت سنت در میان مردم آمده است و حتی بسیاری از بزرگسالان نیز در آن شرکت می‌کنند.
