جوانی در کلام شخصیت ها

1 جوانی منزلی است[1] که ما بین مسافت کودکی و پیری واقع شده است، ایام سلطنت در آن جا می گذرد(گوته)

2 جوانی ستاره ای است که فقط یک بار در آسمان عمر طلوع می کند.(ژوبرت)

3 افراط هایی که در جوانی کرده و می کنم، وامی است که باید در روزگار پیری آن را ادا کرد.(بایگون)

4 جوانی موج می زندو اقیانوس زندگی به جوش در می آید. ای جوانان! برخیزید و بکوشید پیش از آن که روح شما تاریک گردد.(شیللر)

5 اگر جهان از وجود جوانان خالی شود، ماتمکده ی تاریکی بیش نیست، اما این راهم باید گفت که جهان بی وجود پیران جز حیرت و سرگردانی حاصلی ندارد.(کولیریچ)

6 برای شبِ پیری، در روزِ جوانی چراغی بایدتهیه کرد.(پلوتارک)

7 من از استعداد جوانانی که پیکرشان به زیور حکمت پیران آراسته شده و پیرانی که نشاط جوانانی را دارا هستند، در شگفتم.

کسانی که بتوانند در همه حال نشاط خود را حفظ کنند، پیری با آن ها چه کار دارد؟(سیسرون)

8 بسیاری از مردم سعادت و شوکت روزگار پیری خود را به سختی ها و مشکلات روزگار جوانی مدیون هستند.(ناپلئون)

9 تنها در ایام جوانی است که انسان بنیاد اخلاق و عادات خود رااستوار می سازد و هیچ ساعت آن خالی از فرصت نیست اما یک دقیقه آن هم همین که رفت، برنمی گردد.(روسکن)

10 کسی که در جوانی به شهوات و لذّات خدمت کرد، در پیری به جهت ضعف بدن ناراحت و از لذّت ها بی نصیب خواهد بود.

لیکن جوانی که در ایّام جوانی به افکار نیک روی آورد، هر چند بر او آسان نیست، لیکن در ایّام پیری در آسایش خواهد بود.(افلاطون)

11 جوانی آفتابی است که با غروب خود جز حسرت و افسوس چیزی باقی نمی گذارد.(رایموند)

12 جوانی جرعه ای است فرح انگیز ولی حیف که به پیری آمیخته می شود.(شکسپیر)

13 جوانی فرصتی است که بیش از یک دفعه آن را به دست نتوان آورد.

جوانی سرمایه ای است که قدر و قیمت آن مجهول است.

جوانی قوّه ای است که مغلوب نمی شود.

جوانی فصلی است از کتاب زندگی که مهمترین قسمت آن رانشان می دهد.

جوانی ترکیبی است از بی تجربگی، شادمانی و غفلت.

با طلا خیلی کارها می توان کرد، ولی جوانی را نمی توان خرید.(رایموند)

14 فلاکت ایام پیری نیتجه ی غرور جوانی است.(بیکیسفلد)

15 قوای عقلانی و جسمانی جوانان در دو جهت مخالف و به نسبت عکس کم و زیاد می شود، اگر جوانید خامید و اگر پیرید، غافلید.(لوبون)

16 خوشبختی بالاتر از این چیست که در روزگار پیری یادگارهای شیرین ایّام جوانی را از خاطر گذارانیده به یاد بیاوریم که در راه سعادت هم نوعان خودقدمی برداشته آن ها را از ظلمات جهل و بی خبری رهایی داده ایم.(آویبوری)

17 جوانی مایه ی نشاط و سعادت است. جوانی دوره ی شجاعت است.

جوانی چون آهوی وحشی با نشاط و غرور در وادی زندگانی می دود.(آویبوری)