درباره فرگه

در 1902 راسل نامه ای به فرگه نوشت و او را از تناقضی که در اصل پنجم کتاب قوانین حساب او کشف کرده بود آگاه کرد. جواب فرگه به این نامه لحنی آرام و بزرگ منشانه دارد. از راسل تشکر می کند و شگفت زدگی خود را از این کشف نشان می دهد.

شصت سال بعد هنگامی که از راسل اجازه انتشار نامه او را به فرگه می خواهند، این نامه را می نویسد:

پروفسور ون هی جنورت عزیز

بسیار خرسند خواهم شد اگر نامه فرگه و نامه مرا منتشر کنید و از اینکه چنین پیشنهادی کرده اید سپاسگزارم. هنگامی که به کمال و ایثار می اندیشم می بینیم، تا آنجا که می دانم، هیچ چیز با تعهد فرگه به حقیقت قابل مقایسه نیست. حاصل یک عمر کار او نزدیک به اتمام بود; بسیاری از آثارش با بی اعتنایی روبه رو شده بود، آن هم به سود کسانی که توانایی آنها بی نهایت کمتر از او بود; جلد دوم کتابش در آستانه انتشار بود; با این همه هنگامی که دریافت بنیادیترین اصل او خلل دارد واکنش او رضایتی عقلانی بود که به وضوح هیچ گونه ناامیدی شخصی در آن دیده نمی شد. این تقریبا کاری فوق انسانی بود و اشارتی گویا به کاری که از مردانی ساخته است که، به جای تلاشهای خام در کسب سلطه و شهرت، تعهد آنان به خلاقیت و معرفت است.

ارادتمند شما برتراند راسل 22 نوامبر 1962