فرگه

"فرگه"، به همان شدت که در علم معقول به نظر می‌آید، در سیاست نفهمیدنی است. فرگه حتی نزد فیلسوفان نیز شخصیتی مبهم است. جدا از این واقعیت که او استاد ریاضیات در دانشگاه ینا بوده تقریباً هرآنچه دربارۀ او می‌دانیم ناشی است از ارتباطش با دیگر فیلسوفان به‌ویژه ویتگنشتاین و راسل.

راسل و وایتهد در مقدمه کتاب پرینکیپیا ماتماتیکا (2) (1910 - 1913 م)، بزرگترین اثری که تاکنون در مبانی ریاضیات نوشته شده است، چنین گفته اند:

عدد چیست؟ چگونه می توان آن را تعریف کرد؟ آیا عدد با عمل انتزاع از اشیاء به دست می آید؟ آیا همانند رنگ خاصیتی است از اشیاء؟ فرگه در 1884 کتاب مبانی حساب را برای پاسخ بدین پرسشها و طرح و حل مسائل فلسفی دیگر نوشت

در اواخر قرن نوزدهم و شروع قرن بیستم میلادی در اروپا جریانی فکری پدید آمد که زبان را به عنوان موضوعی فلسفی قلمداد کرد

در 1902 راسل نامه ای به فرگه نوشت و او را از تناقضی که در اصل پنجم کتاب قوانین حساب او کشف کرده بود آگاه کرد. جواب فرگه به این نامه لحنی آرام و بزرگ منشانه دارد. از راسل تشکر می کند و شگفت زدگی خود را از این کشف نشان می دهد.

فرگه یکی از فلاسفه مشهور در قرن حاضر است و آرای او مورد توجه بسیاری از فلاسفه غرب است. فرگه در فرایند معرفت نقشی برای مفاهیم ذهنی قایل نیست و به نظر وی ما در معرفت، حقایق عینی را که اموری مشترک بین الاذهان اند مستقیماً به چنگ می آوریم.

دامت، فیلسوف انگلیسی است که بیش تر در حوزه های فلسفه ی زبان و فلسفه ی منطق و فلسفه ریاضیات کارکرده است. او در عین حال، علاوه بر اشتغالات فلسفی، برضد نژادپرستی فعالیت کرده است. فلسفه ی دامِت بیش تر از فلسفه های فرگه و ویتگنشتاین الهام می گیرد، و در حقیقت او به عنوان مفسّر فرگه شناخته شده است.